اگزما یک بیماری التهابی مزمن پوستی است که باعث خشکی، خارش، قرمزی و در موارد شدیدتر، ترک خوردگی و التهاب پوست می‌شود. این بیماری به دلیل نقص در عملکرد سد دفاعی پوست و التهاب ناشی از فعالیت بیش از حد سیستم ایمنی بدن بروز می‌کند. کرم‌های مرطوب‌کننده نقش اساسی در مدیریت اگزما ایفا می‌کنند، زیرا به ترمیم سد پوستی کمک کرده و رطوبت پوست را حفظ می‌کنند. کرم‌های حاوی سرامید و اسیدهای چرب ضروری، مانند: سرَوِه (CeraVe) و آوینو درمان اگزما (Aveeno Eczema Therapy) ، جزء بهترین کرم ها برای درمان اگزما هستند که به بازسازی ساختار پوست آسیب‌دیده کمک می‌کنند. این کرم‌ها باید روزانه، حتی در زمان بهبود نسبی، استفاده شوند تا پوست در برابر عوامل محرک مقاوم‌تر شود.
در موارد شدیدتر، ممکن است نیاز به استفاده از کورتیکواستروئیدهای موضعی باشد که التهاب و پاسخ‌های ایمنی بیش‌فعال را کاهش می‌دهند. داروهایی مانند: هیدروکورتیزون (Hydrocortisone) برای موارد خفیف تا متوسط و استروئیدهای قوی‌تر مانند: کلوبتازول (Clobetasol) برای شرایط شدیدتر تجویز می‌شوند. از سوی دیگر، درمان‌های بدون کورتیکواستروئید مانند: تاکرولیموس (Tacrolimus) و پیمکرولیموس (Pimecrolimus)، که سیستم ایمنی پوست را تنظیم می‌کنند، برای استفاده طولانی‌مدت و بدون عوارض جانبی کورتون‌ها مناسب هستند. انتخاب مناسب کرم بر اساس شدت اگزما و نوع پوست و همچنین پرهیز از کرم‌های حاوی مواد حساسیت‌زا می‌تواند به کنترل موفقیت‌آمیز این بیماری کمک کند.
اگزما چیست؟
اگزما یک بیماری التهابی پوستی است که باعث خارش، خشکی، بثورات، پوسته‌پوسته شدن، تاول و حتی عفونت‌های پوستی می‌شود. این بیماری به هفت نوع مختلف از جمله درماتیت آتوپیک، درماتیت تماسی، اگزمای دیس هیدروتیک، اگزمای نومولار، درماتیت سبورئیک و درماتیت استاز تقسیم می‌شود.
در افراد با پوست روشن، اگزما اغلب به صورت قرمز و ملتهب مشاهده می شود، در حالی که در پوست‌های تیره‌تر، ممکن است به رنگ‌های قهوه‌ای، بنفش یا خاکستری ظاهر شود. خارش یکی از شایع‌ترین و آزاردهنده‌ترین علائم این بیماری است.
اگزما در هر سنی ممکن است بروز کند و شدت آن می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. نوزادان ممکن است از هفته‌ها و ماه‌های ابتدایی زندگی خود با این بیماری روبرو شوند، و کودکان خردسال به دلیل خشکی و التهاب پوست، به خصوص در اثر خاراندن زیاد، در معرض تاول‌ها و عفونت‌های پوستی قرار می‌گیرند. در بزرگسالان، اگزما معمولاً در دهه ۲۰ یا پس از ۵۰ سالگی آغاز می‌شود.
بیماران اغلب از اصطلاح “شعله‌ور شدن” برای توصیف دوره‌های تشدید علائم استفاده می‌کنند. این دوره‌ها ممکن است شامل خارش شدید و ظهور بثورات پوستی باشد که با مرطوب‌کننده‌ها، آنتی‌هیستامین‌ها و کرم‌های استروئیدی موضعی کنترل می‌شوند. در موارد شدید، این شعله‌ور شدن‌ها می‌توانند چندین هفته طول بکشند و حتی ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشند. همچنین، افراد مبتلا به اگزمای شدید ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آلرژی‌های غذایی و آسم قرار بگیرند.
گاهی اوقات اگزما با بیماری‌های دیگر مانند پسوریازیس اشتباه گرفته می‌شود، بنابراین تشخیص صحیح بسیار اهمیت دارد. مراجعه به متخصص پوست برای دریافت درمان‌های مناسب و پیشگیری از عود بیماری بسیار موثر است.
علل اگزما چیست؟
هیچ علت مشخصی برای اگزما وجود ندارد. در واقع، هفت نوع مختلف از اگزما شناخته شده است که هر یک ممکن است علل متفاوتی داشته باشند. برخی از شایع‌ترین علل اگزما شامل عوامل ژنتیکی، سیستم ایمنی بیش‌فعال، شرایط محیطی و استرس است. در ادامه به مهم‌ترین این عوامل می‌پردازیم:
سیستم ایمنی بیش‌فعال:
شایع‌ترین نوع اگزما، یعنی درماتیت آتوپیک، به دلیل عملکرد بیش از حد سیستم ایمنی ایجاد می‌شود. این اختلال باعث می‌شود سد پوستی ضعیف شده و خشکی و خارش پوست رخ دهد. این حالت می‌تواند در هر نقطه از بدن ظاهر شود و علائم آن از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد.
ژنتیک:
وجود عامل ژنتیکی در اگزما نقش بسزایی دارد. کمبود پروتئینی به نام “فیلاگرین” که وظیفه حفظ رطوبت در پوست را بر عهده دارد، می‌تواند منجر به خشکی و خارش پوست شود. اگر اعضای خانواده فرد به انواعی از اگزما مبتلا باشند، خطر بروز این بیماری در آن فرد افزایش می‌یابد.
عوامل محیطی:
عوامل محیطی نیز می‌توانند محرک‌های قوی برای اگزما باشند. این محرک‌ها شامل موارد زیر هستند:
قرار گرفتن طولانی مدت در معرض هوای خشک یا گرما و یا سرمای شدید
استفاده از صابون‌ها، شامپوهای مضر، محصولات حمام حباب‌دار و پاک‌کننده‌های قوی
مواد شوینده و نرم‌کننده‌های حاوی افزودنی‌های شیمیایی
پارچه‌های خاص مانند پشم یا پلی‌استر در لباس‌ها و ملحفه‌ها
پاک‌کننده‌ها و ضدعفونی‌کننده‌های خانگی
مایعات طبیعی مانند آب‌میوه، سبزیجات و گوشت
عطرهای موجود در شمع‌ها و مواد معطر
فلزات، به‌ویژه نیکل، که در جواهرات و برخی ظروف وجود دارد
مواد شیمیایی مانند فرمالدئید، ایزوتیازولینون و کوکامیدوپروپیل بتائین که در ضدعفونی‌کننده‌ها، شامپوها و محصولات مراقبت شخصی استفاده می‌شوند.
استرس:
استرس‌های عاطفی می‌تواند به عنوان یک محرک قوی برای شعله‌ور شدن اگزما عمل کند. اگرچه هنوز دقیقا مشخص نیست که چرا استرس باعث تشدید اگزما می‌شود، اما برخی افراد در دوره‌های پراسترس، شاهد افزایش علائم خود هستند.
در نهایت، افراد مبتلا به اگزما باید به محرک‌های شناخته‌شده اجتناب کرده و از محصولات مراقبتی مناسب برای کنترل و کاهش علائم استفاده کنند.
آیا اگزما مسری است؟
خیر، اگزما مسری نیست. شما نمی‌توانید آن را از فرد دیگری بگیرید. علت دقیق اگزما هنوز به‌طور کامل مشخص نیست، اما تحقیقات نشان داده‌اند که اگزما به دلیل ترکیب عوامل ژنتیکی و محیطی ایجاد می‌شود. بنابراین، انتقال این بیماری از شخصی به شخص دیگر ممکن نیست.
علائم اگزما چیست؟
مهم است که بدانید علائم اگزما در هر فرد می‌تواند متفاوت باشد. هر فرد واکنش متفاوتی به بیماری نشان می‌دهد و نواحی تحت تأثیر ممکن است بر اساس نوع اگزما، مراقبت‌های پوستی و زمان بروز تغییر کنند. اگزما معمولاً با خارش پوست همراه است، اما میزان و شدت آن متغیر است؛ از خارش خفیف تا شدیدی که ممکن است فرد را مجبور به خاراندن تا حد خونریزی کند.
علائم شایع اگزما عبارتند از:
خارش
خشکی و حساسیت پوست
التهاب و تغییر رنگ پوست
ظاهر شدن لکه‌های خشن، چرمی یا پوسته پوسته
ترشح یا پوسته شدن
تورم
ممکن است شما تمام این علائم را داشته باشید یا فقط تعدادی از آنها را تجربه کنید. علائم اگزما می‌توانند دوره‌ای شعله‌ور شوند یا به‌طور کامل از بین بروند. در پوست‌های روشن‌تر، اگزما ممکن است به شکل قرمزی ظاهر شود، در حالی که افراد با پوست تیره‌تر ممکن است آن را به‌صورت خاکستری، قهوه‌ای تیره یا بنفش تجربه کنند. افراد سیاه‌پوست نیز بیشتر احتمال دارد علائم شدیدتری از اگزما را گزارش دهند.
برای تشخیص دقیق اگزما و دریافت درمان مناسب، بهترین راه مشورت با یک متخصص پوست است. این بیماری گاهی اوقات با بیماری‌های دیگر مانند پسوریازیس اشتباه گرفته می‌شود. همچنین، برخی از افراد مبتلا به اگزما علائمی مشابه با آلرژی‌های فصلی، آسم آلرژیک و حساسیت‌های غذایی دارند. مراقبت منظم و مناسب از پوست، نقش کلیدی در پیشگیری و کنترل علائم اگزما دارد.
چند نوع اگزما وجود دارد؟
اگزما نوعی بیماری پوستی است که به دلیل التهاب مزمن پوست ایجاد می‌شود و به اشکال مختلفی ظاهر می‌شود. هفت نوع اصلی اگزما عبارتند از:
1- درماتیت آتوپیک (Atopic Dermatitis):
درماتیت آتوپیک، شایع‌ترین نوع اگزما، اغلب از دوران کودکی شروع می‌شود و می‌تواند تا بزرگسالی ادامه یابد. این بیماری پوستی با خشکی شدید، خارش مداوم و التهاب همراه است. افراد مبتلا به این نوع اگزما معمولاً یک سیستم ایمنی بیش‌فعال دارند که باعث اختلال در سد پوست و التهاب می‌شود. پژوهش‌ها نشان می‌دهند که ژنتیک و تاریخچه خانوادگی نقش مهمی در ابتلا به آن دارد. درماتیت آتوپیک می‌تواند در نواحی مختلف بدن از جمله صورت، دست‌ها، پاها و خمیدگی‌های آرنج و زانو ظاهر شود. در پوست‌های روشن، بثورات قرمز و در پوست‌های تیره‌تر، تغییر رنگ به قهوه‌ای یا خاکستری دیده می‌شود.
این نوع اگزما می‌تواند در صورت عدم درمان مناسب و به موقع، به زخم و ترک‌های عمیق در پوست منجر شود. همچنین، خارش مداوم باعث خراشیدن پوست و ایجاد زخم‌های جدید می‌شود که احتمال ابتلا به عفونت را افزایش می‌دهد. افراد مبتلا به درماتیت آتوپیک بیشتر در معرض سایر مشکلات مانند آسم و آلرژی‌های غذایی هستند.
2- درماتیت تماسی (Contact Dermatitis):
درماتیت تماسی زمانی رخ می‌دهد که پوست شما با مواد تحریک‌کننده یا آلرژی زا تماس پیدا کند و در نتیجه التهاب و تحریک ایجاد شود. این نوع اگزما به دو دسته تقسیم می‌شود: درماتیت تحریکی، که به دلیل تماس با مواد شیمیایی مثل صابون‌ها، شوینده‌ها و محصولات پاک‌کننده ایجاد می‌شود، و درماتیت آلرژیک، که ناشی از واکنش آلرژیک سیستم ایمنی به یک ماده خاص است. درماتیت تماسی معمولاً با قرمزی، تورم، خارش و بثورات در محل تماس با ماده تحریک‌کننده همراه است.
علائم این نوع اگزما پس از مدت کوتاهی از تماس با ماده تحریک‌کننده بروز می‌کند و معمولاً با اجتناب از عامل محرک بهبود می‌یابد. این نوع اگزما می‌تواند موقتی باشد و در صورتی که پوست از تماس با ماده آلرژن دور نگه داشته شود، به راحتی درمان می‌شود.
3- اگزمای دیس هیدروتیک (Dyshidrotic Eczema):
اگزمای دیس هیدروتیک بیشتر بر دست‌ها و پاها تأثیر می‌گذارد و به طور خاص باعث ایجاد تاول‌های کوچک و خارش‌دار می‌شود. این تاول‌ها می‌توانند بسیار دردناک باشند و در صورت پارگی، می‌توانند به زخم‌های باز و عفونت‌های پوستی منجر شوند. این نوع اگزما به طور خاص مردان را بیشتر از زنان تحت تأثیر قرار می‌دهد، اما علل دقیق آن هنوز نامشخص است. استرس، تعریق زیاد، و تماس با مواد شیمیایی ممکن است عواملی باشند که این نوع اگزما را تشدید می کنند.
این بیماری معمولاً به صورت دوره‌ای بروز می‌کند، یعنی علائم آن گاهی شدیدتر و گاهی خفیف‌تر می‌شود. برخی از افراد ممکن است در طول فصل‌های خاص مانند تابستان یا فصل‌های سردتر، با تشدید علائم مواجه شوند.
4- اگزمای نورودرماتیت (Neurodermatitis):
نورودرماتیت یا اگزمای عصبی یک نوع اگزما است که با خارش شدید و مداوم همراه است و بیشتر به دلیل خاراندن بیش از حد پوست ایجاد می‌شود. این نوع اگزما معمولاً نواحی خاصی از بدن مانند پوست بیضه ها، گردن، مچ‌ها، دست‌ها، پاها و حتی پوست سر را تحت تأثیر قرار می‌دهد. خارش این نوع اگزما می‌تواند به قدری شدید باشد که باعث ایجاد ترک‌های پوستی، زخم‌ها و حتی تغییر رنگ پوست شود.
در نورودرماتیت، خارش به یک چرخه معیوب تبدیل می‌شود: وقتی پوست خارش دارد، فرد شروع به خراشیدن آن می‌کند و این باعث آسیب بیشتر به پوست و تشدید علائم می‌شود. این چرخه می‌تواند پوست را ضخیم‌تر و زبرتر کرده و باعث زخم‌های عمیق شود. درمان نورودرماتیت معمولاً شامل استفاده از کرم‌های مرطوب‌کننده، داروهای ضد التهاب و آنتی‌هیستامین‌ها می باشد.
5- اگزمای نومولار (Nummular Eczema):
اگزمای نومولار به شکل لکه‌های گرد و دایره‌ای روی پوست ظاهر می‌شود که به رنگ قرمز، خشک و خارش‌دار هستند. این نوع اگزما می‌تواند به شدت خشک و حساس باشد و حتی ترشحات زردرنگ از آن خارج شود. اگزمای نومولار معمولاً در فصل‌های سرد و خشک، به ویژه در زمستان، تشدید می‌شود. این بیماری بیشتر در افراد با پوست خشک و کسانی که سابقه اگزما دارند، دیده می‌شود.
لکه‌ها و ضایعات اگزمای نومولار می‌توانند به طور تصادفی در نواحی مختلف بدن مانند دست‌ها، پاها و بازوها پراکنده شوند و با گذشت زمان ممکن است بزرگ‌تر شوند. درمان این نوع اگزما معمولاً شامل استفاده از کرم‌های مرطوب‌کننده، استروئیدهای موضعی و گاهی داروهای سیستمیک می باشد.
6- درماتیت سبورئیک (Seborrheic Dermatitis):
درماتیت سبورئیک معمولاً در نواحی چرب پوست مانند پوست سر، صورت، سینه و پشت ظاهر می‌شود. این نوع اگزما با خارش، پوسته‌های زردرنگ و چرب همراه است و می‌تواند باعث بروز شوره سر در نوزادان و بزرگسالان شود. درماتیت سبورئیک می‌تواند در نواحی دیگری مانند پشت گوش‌ها، ابروها، بینی، گردن و چین‌های پوستی نیز ظاهر شود.
علت این نوع اگزما به طور دقیق مشخص نیست، اما به نظر می‌رسد که ارتباطی با تولید بیش از حد چربی پوست و رشد قارچ‌های مالاسزیا داشته باشد. درمان این نوع اگزما معمولاً با استفاده از شامپوهای ضد شوره، کرم‌های ضد قارچ و داروهای ضد التهاب صورت می پذیرد.
7- درماتیت استاز (Stasis Dermatitis):
درماتیت استاز نوعی اگزما است که معمولاً به دلیل گردش خون ضعیف در پاها رخ می‌دهد. این مشکل معمولاً در افرادی که از واریس و نارسایی وریدی رنج می‌برند، دیده می‌شود. علائم درماتیت استاز شامل خارش، قرمزی، تغییر رنگ پوست (قهوه‌ای یا بنفش)، تورم و خشکی پوست است. در برخی موارد، این وضعیت می‌تواند منجر به ایجاد زخم‌های باز شود که در صورت درمان نکردن، می‌توانند عفونی شوند.
این نوع اگزما اغلب در ساق پاها ظاهر می‌شود و معمولاً در افرادی که دچار مشکلات وریدی هستند، شدت بیشتری دارد. درمان آن معمولاً شامل مدیریت علائم وریدی، استفاده از کرم‌های مرطوب‌کننده، و گاهی داروهای ضد التهاب است.
اگزمای دست (Hand Eczema):
اگزمای دست، که به عنوان درماتیت دست شناخته می‌شود، یکی از رایج‌ترین انواع اگزما است که به طور عمده دست‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. علائم آن شامل خشکی، خارش، ترک خوردن، خونریزی و حتی تاول زدن است. این نوع اگزما به ویژه در افرادی که با مواد شیمیایی، آلرژن‌ها یا محیط‌های مرطوب در تماس هستند، مانند پرستاران، آشپزها و کارگران صنایع، شایع‌تر است.
افرادی که در معرض مواد شیمیایی یا مواد آلرژی زا قرار دارند، ممکن است با خارش و قرمزی شدید روبه‌رو شوند و در موارد شدید، این وضعیت می‌تواند منجر به زخم‌های دردناک و خونریزی شود. درمان اگزمای دست شامل استفاده از کرم‌های مرطوب‌کننده و استروئیدهای موضعی است.
چرا اگزما روی دست ها ظاهر می شود؟
اگزما می‌تواند به دلایل مختلفی روی دست‌ها ظاهر شود. یکی از دلایل رایج، درماتیت تماسی تحریک‌کننده یا آلرژیک است، که به دلیل تماس پوست با مواد محرک یا آلرژن ایجاد می‌شود. پوست دست‌ها معمولاً ضخیم‌تر از سایر قسمت‌های بدن است و به طور معمول می‌تواند در برابر سایش و پارگی مقاوم باشد، اما زمانی که این سد محافظتی از بین برود، اگزما می‌تواند شکل بگیرد.
انواع اگزمای دست عبارتند از:
درماتیت تماسی تحریک‌کننده (Contact Dermatitis – Irritant):
تماس با مواد محرک مختلف مانند مواد شوینده، مواد پاک‌کننده، اسپری‌های موجود در هوا، مواد شیمیایی در ناخن‌های اکریلیک، و حتی شستن مکرر دست‌ها می‌تواند منجر به ایجاد اگزمای تحریک‌کننده دست شود. زمانی که افراد مکرراً دست‌های خود را در معرض مواد شیمیایی یا شوینده‌ها قرار می‌دهند، این مواد می‌توانند سد محافظتی پوست را از بین ببرند و منجر به خشکی، التهاب، و در نهایت اگزما شوند. افرادی که سابقه اگزما در دوران کودکی دارند، ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به این نوع اگزما باشند.
درماتیت تماسی آلرژیک (Contact Dermatitis – Allergic):
اگزمای آلرژیک دست نتیجه واکنش آلرژیک سیستم ایمنی بدن به یک ماده خاص است. این واکنش می‌تواند به مواد مختلف آلرژیک مانند نیکل، مواد معطر، مواد شیمیایی نگهدارنده، لاستیک و حتی گیاهان خاص منجر شود. وقتی سیستم ایمنی بدن ماده‌ای را به عنوان “مضر” تشخیص دهد، هر بار که پوست در معرض آن قرار می‌گیرد، واکنش شدیدتر می‌شود. این نوع اگزما معمولاً همراه با قرمزی، خارش، تورم و در برخی موارد، تاول است.
اگر مشکوک به اگزمای آلرژیک هستید، پزشک عمومی معمولاً شما را به متخصص پوست ارجاع می‌دهد که با انجام آزمایش‌های مانند آزمایش پچ می‌تواند علت آلرژی را شناسایی کند.
اگزمای پومفولیکس (Pompholyx Eczema یا Dyshidrotic Eczema):
اگزمای پومفولیکس یا دیس هیدروتیک نوعی از اگزما است که معمولاً روی دست‌ها و پاها تاثیر می‌گذارد. این نوع اگزما با تاول‌های آبکی و خارش شدید همراه است و عمدتاً روی انگشتان دست، کف دست و کف پاها دیده می‌شود. علائم اگزمای پومفولیکس می‌تواند به صورت ناگهانی بروز کند و علل آن هنوز به طور کامل شناخته نشده است. اما برخی از عوامل تشدیدکننده آن شامل استرس، حساسیت به فلزات (نیکل، کبالت، کرومات) و گرما و تعریق می‌باشند.
این نوع اگزما معمولاً در سنین زیر 40 سال شروع می‌شود و گاهی می‌تواند به صورت مزمن باشد، با دوره‌های شعله‌ور شدن که 2 تا 3 هفته طول می‌کشد. پوست در ابتدا بسیار خارش دارد و پس از خراشیدن تاول‌ها، پوست خشک و پوسته پوسته می‌شود. این نوع اگزما می‌تواند به صورت حاد یا مزمن در برخی افراد ظاهر شود.
به طور کلی، عواملی مانند تماس مکرر با مواد شیمیایی، آلرژن‌ها، استرس و تغییرات دمایی می‌توانند موجب ایجاد اگزما در دست‌ها شوند. برای پیشگیری و درمان اگزما، استفاده از کرم‌های مرطوب‌کننده و استروئیدهای موضعی، اجتناب از محرک‌ها، و کنترل استرس از راه‌های مؤثر برای درمان اگزمای دست می باشد.
اگزما ابرو
اگزمای ابرو معمولاً به صورت التهاب، خارش، و پوسته‌ریزی در ناحیه ابروها بروز می‌کند. بسته به علت، درمان ممکن است شامل داروهای موضعی و مراقبت‌های خاص از پوست باشد. این نوع اگزما می‌تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود، از جمله تماس با محرک‌های محیطی یا مواد آلرژیک، و به دو صورت درماتیت سبورئیک یا درماتیت تماسی باشد.
علائم اگزمای ابرو:
علائم اگزما ابرو ممکن است شامل موارد زیر باشد:
پوسته‌های روشن و سفید متمایل به زرد که از ابروها می‌ریزند.
اریتم خفیف (قرمزی) و تکه‌های پوستی تحریک شده در ناحیه ابروها.
خارش خفیف یا در برخی موارد، عدم وجود خارش.
بثورات شبیه به اگزمای معمولی، که در مواردی مانند درماتیت تماسی مشاهده می‌شود.
ظاهر پوسته‌پوسته شدن ابروها.
افزایش تولید سبوم (روغن طبیعی پوست) در ناحیه ابروها.
عوامل مختلف ایجاد اگزما ابرو:
درماتیت سبورئیک: این نوع اگزما می‌تواند باعث بثورات مشابه در دیگر نواحی بدن شود که دارای غدد چربی زیادی هستند، مانند پشت گردن، بالای قفسه سینه و همچنین صورت. درماتیت سبورئیک معمولاً با التهاب همراه است و علائم آن می‌تواند به طور دوره‌ای در طول سال‌ها تغییر کند.
درماتیت تماسی آلرژیک یا تحریک‌کننده: در صورتی که اگزمای ابرو ناشی از تماس با محرک‌های محیطی مانند هوای سرد، یا استفاده از محصولات پوستی خشن باشد، معمولاً التهاب کمتری مشاهده می‌شود. اما در صورتی که علت از نوع آلرژیک باشد، التهاب می‌تواند علامت بارزتری از خود نشان دهد.
درمان اگزمای ابرو:
درمان اگزما ابرو بستگی به علت آن دارد. اگر علت محیطی یا ناشی از استفاده از محصولات پوستی خشن باشد، تغییر در روتین مراقبت از پوست و استفاده از محصولات ملایم و مرطوب‌کننده می‌تواند مؤثر باشد. اگر درماتیت سبورئیک یا تماسی آلرژیک علت اگزمای ابرو باشد، استفاده از داروهای موضعی مانند کرم‌های کورتیکواستروئیدی و شامپوهای ضد شوره می‌تواند کمک کند.
در موارد شدیدتر، مشاوره با پزشک متخصص پوست می‌تواند راهکارهای درمانی بیشتری را ارائه دهد.
اگزما آرنج
اگزمای آرنج معمولاً در نواحی چین‌خورده پوست، مانند داخل آرنج، به وجود می‌آید و می‌تواند باعث بروز علائمی مانند خشکی شدید، خارش، و قرمزی پوست شود. این نوع اگزما یکی از نشانه‌های شایع درماتیت آتوپیک است، که به دلیل سیستم ایمنی بیش از حد حساس در افراد مبتلا به اگزما رخ می‌دهد. در نواحی مانند آرنج که معمولاً در معرض اصطکاک، تعریق و تماس با لباس‌ها هستند، احتمال بروز اگزما بیشتر است.
علائم اگزما در آرنج:
علائم اگزما آرنج می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
پوست خشک و خارش دار که حساس و آسیب‌پذیر است.
پوسته‌پوسته شدن و خشکی که می‌تواند به شکل تکه‌های پوستی قابل مشاهده باشد.
تکه‌های ضخیم، خشن و سفت شده که در اثر التهاب و خارش مکرر به وجود می‌آیند.
تراوش یا پوسته‌پوسته شدن که در مواردی ممکن است همراه با ترشح مایعات باشد.
التهاب و تورم در نواحی مبتلا به اگزما، که ممکن است نشان‌دهنده یک واکنش شدیدتر از التهاب باشد.
عوامل ایجاد اگزمای آرنج:
علت اصلی اگزما آرنج معمولاً به واکنش‌های ایمنی مربوط است. افراد مبتلا به درماتیت آتوپیک معمولاً در مناطقی مانند آرنج و زانو بیشتر به این نوع اگزما دچار می‌شوند. عواملی مانند:
تماس با مواد آلرژی زا (شامل مواد شوینده، مواد شیمیایی در لباس‌ها و لوازم آرایشی).
تماس با محیط خشک یا هوای سرد که باعث خشکی بیشتر پوست می‌شود.
تعریق بیش از حد یا اصطکاک ناشی از لباس‌ها می‌تواند تحریک‌کننده باشد و اگزما را تشدید کند.
درمان اگزمای آرنج:
برای درمان اگزما در آرنج، استفاده از مرطوب‌کننده‌ها و کرم‌های ضد التهاب مانند کورتیکواستروئیدها می‌تواند مفید باشد. همچنین، دوری از محرک‌ها، استفاده از لباس‌های نرم و غیرتحریکی، و حفظ رطوبت در ناحیه آرنج از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در صورت تشدید علائم، مشاوره با یک متخصص پوست می‌تواند راهکارهای درمانی بیشتری را پیشنهاد دهد.
اگزما اطراف چشم
اگزمای اطراف چشم معمولاً به عنوان درماتیت آتوپیک یا اگزمای آتوپیک شناخته می‌شود و یکی از شایع‌ترین انواع اگزما است که در ناحیه حساس اطراف چشم ظاهر می‌شود. این ناحیه به دلیل پوست نازک و حساس، به راحتی در معرض تحریکات محیطی قرار می‌گیرد و می‌تواند به سرعت به واکنش‌های التهابی و آلرژیک پاسخ دهد.
علل مختلفی برای بروز اگزما اطراف چشم وجود دارد، از جمله ژنتیک، آلرژی‌ها، تماس با مواد تحریک‌کننده یا آلرژن‌ها (مانند مواد آرایشی، مرطوب‌کننده‌ها، و مواد شوینده)، تغییرات محیطی (مانند هوای خشک یا سرد)، و استرس.
علائم اگزما اطراف چشم:
علائم اگزما اطراف چشم می‌تواند بسته به نوع و شدت اگزما متفاوت باشد، اما به طور کلی شامل موارد زیر است:
خارش و پوست خشک: پوست اطراف چشم معمولاً خشک و خارش‌دار می‌شود که می‌تواند باعث ناراحتی زیاد شود.
التهاب و تورم: ناحیه اطراف چشم ممکن است متورم شود و رنگ پوست در پوست‌های روشن به قرمز و در پوست‌های تیره به قهوه‌ای تیره، بنفش یا خاکستری تغییر کند.
پوست ضخیم شده: به علت خارش مکرر و التهاب، پوست اطراف چشم ممکن است ضخیم و سفت شود.
تحریک و سوزش: چشم‌ها می‌توانند به شدت تحریک شوند و سوزش یا گزگز ایجاد کنند.
برآمدگی‌ها و تاول‌ها: در برخی موارد، تاول‌هایی در اطراف چشم به وجود می‌آید که می‌تواند منجر به ترشح و پوسته‌پوسته شدن شود.
انواع درماتیت اطراف چشم:
درماتیت آتوپیک (آتوپیک اگزما):
این نوع اگزما می‌تواند باعث ایجاد لکه‌های پوسته‌پوسته و چین‌های اضافی پوست زیر چشم شود.
درماتیت تماسی (تماسی آلرژیک):
این نوع اگزما به دلیل تماس با مواد آلرژیک یا تحریک‌کننده مانند محصولات آرایشی، مرطوب‌کننده‌ها یا مواد شوینده رخ می‌دهد و باعث قرمزی و التهاب می‌شود.
درماتیت سبورئیک:
این نوع می‌تواند باعث ایجاد پوسته‌های چربی و زرد رنگ در ناحیه اطراف چشم شود که معمولاً به صورت پوسته‌پوسته شدن مشاهده می‌شود.
درمان اگزمای اطراف چشم:
درمان اگزما اطراف چشم شامل استفاده از مرطوب‌کننده‌ها، کرم‌های ضد التهاب (کورتیکواستروئیدها) و درمان‌های خانگی است. همچنین، برای کاهش تحریک و پیشگیری از بروز اگزما، می‌توانید از محصولات آرایشی بدون ترکیبات آلرژی زا و پوشاندن چشم‌ها در معرض عوامل تحریک‌کننده استفاده کنید. در صورت شدید بودن علائم، مراجعه به پزشک و استفاده از داروهای تجویزی می‌تواند مفید باشد.
اگزما پوست سر
اگزمای پوست سر می‌تواند به دلایل مختلف ایجاد شود و معمولاً با علائمی مانند خشکی، خارش، پوسته‌پوسته شدن و التهاب همراه است. پوست سر ممکن است تغییر رنگ دهد، که در افراد با رنگ پوست روشن، ممکن است قرمز و پوسته‌پوسته باشد، در حالی که در افراد رنگین‌پوست، تغییر رنگ به صورت روشن‌تر از پوست اطراف باشد. علاوه بر اگزما، شرایط دیگری نیز وجود دارند که می‌توانند باعث خشکی و خارش پوست سر شوند، از جمله پسوریازیس، عفونت‌های قارچی، کرم حلقوی و شپش سر. تشخیص دقیق و قطعی از طریق مشاوره پزشک بسیار حائز اهمیت است.
انواع اگزما که پوست سر را تحت تأثیر قرار می‌دهند:
درماتیت سبورئیک: این نوع از اگزما یکی از شایع‌ترین انواع اگزما است که روی پوست سر و خط مو مشاهده می‌شود. در نوزادان، این بیماری به شکل کلاه گهواره ظاهر می‌شود و در کودکان و بزرگسالان به صورت درماتیت سبورئیک بروز می‌کند. در افراد با رنگ پوست روشن، ناحیه مبتلا به قرمزی و پوسته‌پوسته شدن نمایان می‌شود، در حالی که در افراد رنگین‌پوست، نواحی آسیب‌دیده ممکن است به رنگ روشن‌تر از پوست اطراف باشند و قرمزی نداشته باشند. شوره سر یکی از علائم شایع این نوع اگزما است که شدت آن می‌تواند متغیر باشد. همچنین، این نوع اگزما می‌تواند به دیگر قسمت‌های صورت مانند اطراف ابروها، پلک‌ها و کنار بینی گسترش یابد. درماتیت سبورئیک می‌تواند عفونی شده و نیاز به درمان‌های تخصصی داشته باشد.
اگزمای آتوپیک (درماتیت آتوپیک): اگزمای آتوپیک می‌تواند در هر سنی روی پوست سر بروز کند و علائم آن شامل پوست خشک، خارش و التهاب است. این نوع از اگزما ممکن است به راحتی عفونی شود، به خصوص اگر پوست خراشیده شده و شکسته باشد. درماتیت آتوپیک اغلب با دیگر علائم مانند التهاب و تحریک در نواحی مختلف بدن همراه است.
درماتیت تماسی آلرژیک: این نوع از اگزما زمانی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی بدن در پاسخ به یک ماده شیمیایی خاص که قبلاً باعث واکنش نشده است، واکنش بیش از حد نشان دهد. تماس مکرر با این مواد شیمیایی، معمولاً طی ماه‌ها یا سال‌ها، می‌تواند باعث بروز درماتیت تماسی آلرژیک شود. مواد روزمره‌ای که می‌توانند باعث این نوع از اگزما شوند شامل شامپوها، نرم‌کننده‌ها، ژل‌ها، اسپری‌های مو، رنگ مو و حتی اکسسوری‌های مو مانند کلاه شنا و گیره‌های مو هستند.
درماتیت تماسی تحریکی: این نوع اگزما زمانی بروز می‌کند که پوست توسط یک ماده تحریک‌کننده مانند شامپو، ژل، اسپری مو یا محلول پرم تحریک شود. در این حالت، پوست دچار خشکی، خارش و التهاب می‌شود. معمولاً تماس با محصولات شیمیایی یا مواد آرایشی که به پوست آسیب می‌زنند باعث بروز این نوع اگزما می‌شود.
درمان اگزمای پوست سر:
درمان اگزما پوست سر بسته به نوع اگزما متفاوت است. درمان‌ها ممکن است شامل کرم‌های ضدالتهاب (کورتیکواستروئیدها)، شامپوهای درمانی، محصولات ضد قارچ و مرطوب‌کننده‌ها باشند. در صورتی که علائم عفونت وجود داشته باشد، پزشک ممکن است درمان‌های ضدباکتری یا ضدقارچ تجویز کند. برای جلوگیری از تحریکات بیشتر، بهتر است از محصولات ملایم و بدون مواد شیمیایی تحریک‌کننده استفاده کنید. اگر علائم شدید باشد، مراجعه به پزشک متخصص ضروری است.
درمان اگزما
هیچ درمان قطعی و شناخته شده‌ای برای اگزما وجود ندارد، اما روش‌هایی برای مدیریت علائم و کاهش شدت بیماری وجود دارد. درمان اگزما معمولاً به افراد کمک می‌کند تا علائم را کاهش دهند و کیفیت زندگی‌شان را بهبود بخشند. بهترین راه برای یافتن درمان مناسب، مشاوره با یک متخصص پوست است، زیرا درمان‌ها بسته به نوع، شدت، و سن فرد مبتلا متفاوت خواهند بود. معمولا متخصص پوست برنامه درمانی شامل روتین مراقبت از پوست، درمان‌های طبیعی، محصولات بدون نسخه و داروهای تجویز شده را برای بیمار تجویز می‌کند. البته باید به این نکته توجه داشت که پیدا کردن درمان مناسب ممکن است مدتی طول بکشد و نیاز به ارزیابی و تنظیم مداوم داشته باشد.
درمان اگزما معمولاً بستگی به نوع و شدت بیماری، سن و وضعیت فرد دارد. درمان‌های مختلف می‌توانند شامل استفاده از کرم‌های ضد التهاب، مرطوب‌کننده‌ها، و گاهی داروهای خوراکی و درمان‌های نور درمانی باشد. پزشک متخصص، با توجه به وضعیت بیمار، ممکن است ترکیبی از این درمان‌ها را پیشنهاد دهد. به علاوه، برای کاهش علائم، رعایت نکات خودمراقبتی مانند کاهش خارش، اجتناب از محرک‌ها و استفاده از مرطوب‌کننده‌ها می‌تواند مؤثر باشد که در ادامه به ان اشاره می کنیم:
خود مراقبتی برای درمان اگزما
علاوه بر درمان‌های دارویی، رعایت برخی نکات خود مراقبتی می‌تواند به کاهش علائم و پیشگیری از تشدید وضعیت کمک کند. اگزما معمولاً با خارش همراه است، و خاراندن می‌تواند به پوست آسیب بزند که منجر به تشدید بیماری و حتی عفونت می‌شود. بنابراین، بهتر است از خاراندن جلوگیری کنید و به جای آن پوست خود را به آرامی با انگشتان خود ماساژ دهید. اگر کودک شما دچار اگزما است، استفاده از دستکش‌های ضد خراش می‌تواند مانع از خاراندن شود. همچنین، داشتن ناخن‌های کوتاه و تمیز کمک می‌کند تا از آسیب‌های تصادفی جلوگیری شود. پوشیدن لباس‌های نرم و سبک، مخصوصاً از جنس پنبه، می‌تواند آسیب‌های ناشی از خراشیدن پوست را کاهش دهد.
یکی از مهم‌ترین جنبه‌های درمان اگزما، شناخت و اجتناب از محرک‌ها است. بسیاری از مواد می‌توانند علائم اگزما را تشدید کنند، از جمله مواد شوینده، صابون‌ها، و حتی برخی پارچه‌ها. بهتر است از مواد شوینده‌ای که ممکن است پوست شما را تحریک کنند خودداری کرده و از پن‌ها یا محصولات ملایم‌تر استفاده کنید. همچنین، اگر گرما باعث تشدید علائم می‌شود، بهتر است دمای اتاق‌های خانه را خنک نگه دارید، به خصوص در اتاق خواب. اگر به گرد و غبار یا سایر آلرژن‌ها حساسیت دارید، از دستکش هنگام تمیزکاری استفاده کنید.
رژیم غذایی نیز می‌تواند بر علائم اگزما تأثیر بگذارد. برخی از غذاها، مانند تخم‌مرغ و شیر گاو، می‌توانند علائم اگزما را تشدید کنند. تغییرات عمده در رژیم غذایی باید تحت نظر پزشک انجام شود، به ویژه در کودکان خردسال که به مواد مغذی خاصی نیاز دارند. اگر پزشک به آلرژی غذایی مشکوک باشد، ممکن است شما را به یک متخصص تغذیه ارجاع دهد. این متخصص می‌تواند به شما کمک کند تا مواد غذایی حساسیت‌زا را شناسایی و از آنها دوری کنید، بدون اینکه مواد مغذی مورد نیاز بدن شما دچار اختلال شود.
در نهایت، استفاده منظم از مرطوب‌کننده‌ها برای حفظ رطوبت پوست و جلوگیری از خشکی آن می‌تواند نقش مهمی در مدیریت اگزما ایفا کند. گاهی نیز داروهای تجویز شده، مانند کرم‌های کورتیکواستروئیدی، برای کاهش التهاب و خارش مفید هستند. در صورت عدم بهبود علائم با درمان‌های خانگی و دارویی، توصیه می‌شود با پزشک متخصص مشورت کنید تا گزینه‌های درمانی پیشرفته‌تری مانند داروهای خوراکی یا درمان‌های نور درمانی بررسی شود.
درمان‌های رایج برای اگزما
بسته به سن، شدت و نوع اگزما، درمان‌ها می‌توانند متنوع باشند. درمان‌ها معمولاً با هدف کاهش علائم و جلوگیری از تشدید بیماری طراحی می‌شوند. در ادامه به برخی از رایج‌ترین درمان‌ها برای اگزما اشاره خواهیم کرد:
نرم‌کننده‌ها (مرطوب‌کننده‌ها):
نرم‌کننده‌ها درمان‌های مرطوب‌کننده‌ای هستند که مستقیم بر روی پوست اعمال می‌شوند تا از دست دادن آب را کاهش داده و پوست را پوشش دهند. این محصولات برای مدیریت اگزمای آتوپیک و شرایط پوستی خشک و پوسته‌پوسته مفید هستند. استفاده منظم از نرم‌کننده‌ها می‌تواند احساس خشکی و التهاب را کاهش دهد و از تشدید بیماری جلوگیری کند.
نحوه استفاده: پس از دوش گرفتن و خشک کردن پوست، نرم‌کننده را به مقدار زیاد و به آرامی روی پوست بمالید. بهتر است حداقل دو بار در روز از نرم‌کننده استفاده کنید. در هنگام شعله‌ور شدن، مقادیر بیشتری نرم‌کننده را به دفعات استفاده کنید.
کورتیکواستروئیدهای موضعی:
اگر پوست دچار زخم و التهاب است، پزشک ممکن است کورتیکواستروئیدهای موضعی تجویز کند. این داروها می‌توانند در عرض چند روز التهاب را کاهش دهند و به درمان اگزما کمک کنند.
انواع کورتیکواستروئیدها:
خفیف (هیدروکورتیزون)
متوسط (بتامتازون والرات، کلوبتازون بوتیرات)
قوی (دوز بالاتر بتامتازون والرات و بتامتازون دی پروپریونات)
بسیار قوی (کلوبتازول پروپریونات، دی فلوکورتولون والرات)
نحوه استفاده: کورتیکواستروئیدها معمولاً یک یا دو بار در روز به ناحیه آسیب‌دیده اعمال می‌شوند. توجه داشته باشید که نباید بیش از حد از این داروها استفاده کرد و باید طبق دستور پزشک مصرف شود.
عوارض جانبی: استفاده طولانی‌مدت یا نادرست از کورتیکواستروئیدها می‌تواند منجر به نازک شدن پوست، تغییر رنگ پوست، آکنه و حتی افزایش رشد مو شود.
آنتی‌هیستامین‌ها:
آنتی‌هیستامین‌ها داروهایی هستند که اثر هیستامین را در بدن مسدود می‌کنند و می‌توانند به تسکین خارش اگزما کمک کنند. برخی از آنتی‌هیستامین‌ها خواب‌آور هستند و می‌توانند به خواب بهتر کمک کنند، به ویژه زمانی که خارش شب‌ها مشکل‌ساز شود.
فتوتراپی (نور درمانی):
این درمان شامل استفاده از نور UV است که به کاهش التهاب و علائم اگزما کمک می‌کند. فتوتراپی می‌تواند در موارد شدید و مقاوم به درمان، انتخاب خوبی باشد.
داروهای ساختنی درجه یک:
این داروها معمولاً زمانی تجویز می‌شوند که درمان‌های معمولی اثرگذار نباشند. داروهای خاصی مانند پیمکرولیموس یا تاکرولیموس موضعی برای درمان اگزما در نواحی حساس مثل صورت یا نواحی زیر لباس مفید هستند.
سرکوب‌کننده‌های ایمنی و داروهای بیولوژیک تزریقی:
در موارد شدید که دیگر درمان‌ها کارساز نباشند، پزشک ممکن است داروهای بیولوژیک تزریقی را تجویز کند که سیستم ایمنی بدن را تنظیم می کند تا التهاب کاهش یابد و علائم اگزما کنترل شود.
بانداژ و پوشش مرطوب:
در برخی موارد، پزشک ممکن است بانداژهای مرطوب را تجویز کند که به درمان سریع‌تر و جلوگیری از خشکی پوست کمک می‌کنند. این پوشش‌ها معمولاً همراه با نرم‌کننده‌ها یا کورتیکواستروئیدهای موضعی استفاده می‌شوند.
قرص‌های کورتیکواستروئید:
به ندرت از قرص‌های کورتیکواستروئید برای درمان اگزما استفاده می‌شود، مگر در موارد شدید که نیاز به درمان سریع باشد. این داروها معمولاً برای مدت کوتاه (۵ تا ۷ روز) تجویز می‌شوند و به علت خطرات جدی ناشی از استفاده طولانی‌مدت، باید به‌دقت و تحت نظر پزشک مصرف شوند.
نکات مهم در استفاده از درمان‌ها:
همراهی با نرم‌کننده‌ها: در بسیاری از درمان‌ها، مانند کورتیکواستروئیدها، استفاده از نرم‌کننده‌ها به عنوان مکمل درمانی توصیه می‌شود.
پیگیری و مشاوره پزشکی: استفاده طولانی‌مدت از داروهای موضعی، به ویژه کورتیکواستروئیدها، نیاز به نظارت منظم پزشک دارد تا از بروز عوارض جلوگیری شود.
توجه به حساسیت‌ها: هنگام استفاده از هر دارویی، توجه به دستور پزشک و اجتناب از توقف ناگهانی درمان بسیار مهم است تا از بازگشت علائم جلوگیری شود.
هر بیمار ممکن است نیاز به درمان متفاوتی داشته باشد، بنابراین مشورت با پزشک متخصص و انتخاب درمان مناسب برای وضعیت خاص شما بسیار ضروری است.
برای درمان اگزما چی بخوریم؟
اگرچه رژیم غذایی به تنهایی نمی‌تواند اگزما را درمان کند، اما طبق برخی تحقیقات، انتخاب‌های غذایی صحیح می‌تواند به کاهش علائم این بیماری کمک کند. رژیم‌هایی که خاصیت ضد التهابی دارند، می‌توانند به کاهش التهاب و حساسیت سیستم ایمنی بدن، که نقش مهمی در بروز اگزما دارد، کمک کنند. در ادامه، برخی از رژیم‌های غذایی مفید و روغن‌های درمانی برای تسکین علائم اگزما بیان شده است.
رژیم غذایی ضد التهابی برای اگزما
رژیم‌های ضد التهابی می‌توانند به کاهش علائم بیماری‌های التهابی مانند اگزما کمک کنند. این رژیم‌ها به خصوص برای افرادی که اگزمای آنها ناشی از استرس یا واکنش سیستم ایمنی به آلرژن‌ها است، مفید هستند. در این رژیم‌ها، مصرف مواد غذایی التهاب‌زا مانند لبنیات، غلات کامل، گوشت قرمز، آرد و شکر محدود می‌شود. به جای آن، تأکید بر مصرف سبزیجات تازه، میوه‌ها و ماهی‌های حاوی اسیدهای چرب امگا ۳ (مانند ماهی سالمون) است.
رژیم غذایی مدیترانه‌ای
رژیم غذایی مدیترانه‌ای یکی از بهترین رژیم‌ها برای کاهش التهاب و بهبود سلامت پوست است. این رژیم بر مصرف سبزیجات، غلات کامل، حبوبات، ماهی‌های چرب حاوی اسیدهای چرب امگا ۳ و روغن زیتون تأکید دارد. ماهی‌هایی مانند ماهی سالمون و تن، که سرشار از اسیدهای چرب امگا ۳ هستند، می‌توانند به کاهش التهاب و تسکین علائم اگزما کمک کنند.
رژیم غذایی فاقد گلوتن
گلوتن، که در بسیاری از غذاها مانند نان، محصولات پخته شده و برخی سس‌ها وجود دارد، می‌تواند در برخی افراد محرک اگزما باشد. محدود کردن مصرف گلوتن در رژیم غذایی می‌تواند برای برخی افراد مفید باشد و علائم اگزما را در آنها کاهش دهد.
بهترین روغن‌ها برای درمان اگزما
روغن‌های طبیعی می‌توانند نقش مهمی در تسکین علائم اگزما داشته باشند. برخی روغن‌ها خواص ضد التهابی دارند و می‌توانند به رطوبت‌رسانی و درمان خشکی و التهاب پوست کمک کنند.
روغن جوجوبا
روغن جوجوبا از دانه‌های گیاه جوجوبا به دست می‌آید و به عنوان یک مرطوب‌کننده طبیعی شناخته می‌شود. تحقیقات نشان داده‌اند که این روغن خواص ضد التهابی دارد و می‌تواند برای تسکین پوست تحریک‌شده و کاهش خشکی آن مفید باشد. همچنین، روغن جوجوبا شباهت زیادی به سبوم طبیعی پوست دارد و می‌تواند به بازگرداندن رطوبت پوست کمک کند.
روغن نارگیل
روغن نارگیل خواص ضد میکروبی و ضد التهابی دارد که می‌تواند در کاهش التهاب و جلوگیری از عفونت‌های پوستی کمک کند. استفاده موضعی از روغن نارگیل در برخی مطالعات نشان داده است که به بهبود علائم اگزما کمک کرده است. اما توجه داشته باشید که برخی افراد ممکن است به روغن نارگیل حساسیت داشته باشند، بنابراین همیشه قبل از استفاده از آن روی پوست، با پزشک خود مشورت کنید.
روغن تخمه آفتابگردان
روغن تخمه آفتابگردان حاوی ویتامین E است که خواص ضد التهابی و آنتی‌اکسیدانی دارد. این روغن می‌تواند به کاهش خشکی و التهاب پوست کمک کند. تحقیقات نشان داده است که ویتامین E می‌تواند علائم اگزما را کاهش دهد، اما به تحقیقات بیشتری نیاز است تا اثرات دقیق آن تأیید شود.
غذاهای مفید برای اگزما
در کنار رژیم غذایی خاص، برخی از غذاها می‌توانند به کاهش علائم اگزما کمک کنند. این غذاها شامل:
ماهی‌های چرب (مانند ماهی سالمون، تن، و ساردین) که سرشار از اسیدهای چرب امگا ۳ هستند.
سبزیجات برگ سبز مانند اسفناج و کلم که خواص ضد التهابی دارند.
میوه‌ها و توت‌ها که حاوی آنتی‌اکسیدان‌های قوی هستند و می‌توانند به تقویت سیستم ایمنی و کاهش التهاب کمک کنند.
مغزها و دانه‌ها مانند گردو، بادام و دانه چیا که سرشار از اسیدهای چرب سالم و فیبر هستند.
غذاهایی که باید از آنها اجتناب کرد
درکنار غذاهایی که می توانند در کاهش علائم اگزما کمک کننده باشند، برخی غذاها می‌توانند علائم اگزما را تشدید کنند. این غذاها شامل:
لبنیات: در برخی افراد، مصرف محصولات لبنی می‌تواند باعث تشدید التهاب و واکنش‌های آلرژیک شود.
غلات تصفیه‌شده و شکر: غذاهای پرشکر و تصفیه‌شده می‌توانند باعث التهاب بیشتر در بدن شوند.
غذاهای فرآوری‌شده: مواد افزودنی و نگهدارنده‌ها در غذاهای فرآوری‌شده می‌توانند واکنش‌های آلرژیک و تحریکات پوستی را افزایش دهند.
در مجموع اگرچه هیچ رژیم غذایی به تنهایی نمی‌تواند اگزما را درمان کند، رعایت یک رژیم غذایی ضد التهابی می‌تواند به کاهش علائم کمک کند و التهاب پوست را کاهش دهد. همچنین، استفاده از روغن‌های طبیعی مانند جوجوبا، نارگیل و تخمه آفتابگردان می‌تواند به تسکین خشکی و التهاب پوست کمک کند. همیشه قبل از تغییرات عمده در رژیم غذایی یا استفاده از محصولات جدید، با پزشک یا متخصص پوست مشورت کنید.
بهترین قرص برای درمان اگزما
برای درمان اگزماهای شدید، پزشکان معمولاً داروهایی را تجویز می‌کنند که شامل قرص‌های سیستمیک و داروهای بیولوژیک تزریقی هستند. در اینجا بهترین گزینه‌ها برای درمان اگزما آورده شده است:
سیکلوسپورین: این داروی سرکوب‌کننده ایمنی می‌تواند التهاب و علائم شدید اگزما را کاهش دهد. به‌ویژه در افرادی که به درمان‌های دیگر پاسخ نمی‌دهند، مفید است، اما به دلیل عوارض جانبی مانند افزایش خطر عفونت و مشکلات کلیوی، باید با احتیاط و تحت نظارت پزشک مصرف شود.
متوترکسات: این دارو معمولاً برای درمان بیماری‌های خودایمنی و التهاب‌های شدید تجویز می‌شود. مصرف طولانی‌مدت متوترکسات ممکن است خطر عوارض جانبی جدی، از جمله مشکلات کبدی و گوارشی را افزایش دهد.
پردنیزون: یک استروئید خوراکی است که می‌تواند به کاهش التهاب و علائم اگزما کمک کند. استفاده کوتاه‌مدت از آن ممکن است مؤثر باشد، اما مصرف طولانی‌مدت می‌تواند باعث بروز عوارضی مانند افزایش فشار خون، دیابت و مشکلات استخوانی شود.
مایکوفنولات و آزاتیوپرین: این دو داروی سرکوب‌کننده ایمنی معمولاً در درمان‌های طولانی‌مدت و در افرادی که به درمان‌های دیگر پاسخ نمی‌دهند، به‌کار می‌روند. این داروها به کاهش التهاب و کنترل علائم اگزما کمک می‌کنند، اما مصرف آنها نیز با خطرات جدی مانند عفونت‌های شدید و اختلالات سیستم ایمنی همراه است. تمامی داروهای ذکر شده به دلیل احتمال بروز عوارض جانبی باید حتما تحت نظر پزشک مصرف شوند.
داروهای بیولوژیک:
برای افرادی که به درمان‌های معمولی پاسخ نمی‌دهند، داروهای بیولوژیک مانند Dupilumab و Tralokinumab می‌توانند گزینه‌های مؤثری باشند:
Dupilumab (Dupixent): این داروی بیولوژیک به‌طور مستقیم به سیستم ایمنی حمله می‌کند و باعث کاهش التهاب و علائم درماتیت آتوپیک می‌شود. این دارو برای افراد بالای 6 سال مجاز است و در کاهش علائم اگزما بی‌خطر و مؤثر است.
Tralokinumab (Adbry): این دارو نیز برای درمان اگزماهای شدید و متوسط تجویز می‌شود و معمولاً در بزرگسالان استفاده می‌شود. این دارو به‌طور مؤثر به کاهش التهاب و تسکین علائم اگزما کمک می‌کند و در مقایسه با داروهای دیگر، عوارض جانبی کمتری دارد.
این داروهای بیولوژیک تزریقی به‌ویژه برای افرادی که درمان‌های دیگر بر آنها اثربخش نبوده، گزینه‌های مؤثری هستند و مطالعات نشان داده‌اند که آنها می‌توانند با حداقل عوارض جانبی، علائم اگزما را کاهش دهند.
درمان اگزما (درمان قطعی اگزما)
اگزما می‌تواند یکی از چالش‌برانگیزترین مشکلات پوستی باشد، به‌ویژه زمانی که علائم آن به طور مکرر و یا طولانی‌مدت بروز کند. با این حال، درمان مناسب و برنامه‌ریزی دقیق می‌تواند به‌طور قابل توجهی علائم را کاهش دهد و کیفیت زندگی شما را بهبود بخشد. درمان اگزما معمولاً شامل ترکیبی از روش‌های پزشکی و اقدامات پیشگیرانه است که هدف آن کنترل خارش، التیام پوست، جلوگیری از شعله‌ور شدن و پیشگیری از عفونت است. در قست های قبل به طورکامل درمورد درمان اگزما صحبت کردیم.
اهداف اصلی درمان اگزما:
کنترل خارش: خارش یکی از علائم اصلی اگزما است و کنترل آن اولین گام در درمان است. خارش شدید می‌تواند باعث آسیب به پوست و بروز زخم‌ها شود، بنابراین هدف این است که آن را کاهش داده و از خراشیدن جلوگیری کنیم.
التیام پوست: درمان اگزما باید به التیام و بهبود پوست کمک کند. استفاده از مرطوب‌کننده‌ها، داروهای ضد التهابی و محافظت از پوست در برابر خشکی و تحریکات خارجی از جمله مراحل درمان هستند.
جلوگیری از شعله‌ور شدن: اگزما معمولاً به صورت دوره‌ای شعله‌ور می‌شود. یکی از اهداف درمان، پیشگیری از این شعله‌ور شدن‌ها و کاهش تعداد دفعات بروز علائم است.
جلوگیری از عفونت: پوست آسیب‌دیده به راحتی می‌تواند آلوده شود. برای جلوگیری از عفونت، مراقبت صحیح از پوست و استفاده از درمان‌های ضد میکروبی در صورت لزوم اهمیت زیادی دارد.
تفاوت اگزما و قارچ
تفاوت میان اگزما و عفونت قارچی می‌تواند گاهی اوقات پیچیده باشد، زیرا این دو مشکل پوستی می‌توانند علائم مشابهی مانند خارش و التهاب ایجاد کنند. با این حال، برخی تفاوت‌ها می‌توانند به تشخیص درست کمک کنند. عفونت‌های قارچی معمولاً در نواحی مرطوب بدن، مانند بین انگشتان پا و نواحی چروکیده پوست، ظاهر می‌شوند، اما می‌توانند در دست‌ها و ناخن‌ها نیز مشاهده شوند. در حالی که اگزما بیشتر در مناطقی مانند صورت، گردن، خمیدگی آرنج‌ها و زانوها دیده می‌شود و یکی از انواع آن به نام اگزمای دیس هیدروتیک می‌تواند باعث بروز تاول و پوسته‌پوسته شدن در دست‌ها شود.
علائم پوستی این دو بیماری هم تفاوت‌هایی دارند. عفونت‌های قارچی معمولاً باعث بروز راش‌های قرمز و خارش‌دار به صورت دایره‌ای می‌شوند، گاهی اوقات با ترشح و حتی ترک‌های پوستی همراه هستند. همچنین در موارد شدید ممکن است تب نیز مشاهده شود. در مقابل، بثورات اگزما بدون مرز مشخص هستند و به طور معمول در دو دست همزمان بروز می‌کنند. زخم‌های اگزما معمولاً مایع شفاف ترشح می‌کنند و معمولاً علائم تب را ایجاد نمی‌کنند.
درمان این دو مشکل پوستی نیز متفاوت است. عفونت‌های قارچی با داروهای ضد قارچ مانند کرم‌ها و قرص‌ها درمان می‌شوند، در حالی که درمان اگزما بیشتر شامل استفاده از کرم‌های کورتیکواستروئید، مرطوب‌کننده‌ها و داروهای ضد التهاب است. بنابراین، برای تشخیص دقیق و درمان مؤثر، مشاوره با پزشک یا متخصص پوست ضروری است.
چگونه بفهمم که در دستانم عفونت قارچی یا اگزما دارم؟
تشخیص دقیق میان عفونت قارچی و اگزما نیاز به بررسی پزشکی دارد. اگر دچار علائمی مانند خارش، التهاب، ترک‌خوردگی یا تغییرات رنگی در پوست دست‌ها شدید، بهتر است با یک متخصص پوست مشورت کنید تا تشخیص قطعی داده شود.
در صورتی که شک دارید:
برای تشخیص قطعی بین اگزما و عفونت قارچی باید از ناحیه مبتلا نمونه برداری انجام شود و نمونه ها از نظر وجود قارچ زیر میکروسکوپ بررسی شوند. مهم است که برای درمان صحیح و پیشگیری از بروز عوارض، درمان‌های مناسب و متناسب با نوع بیماری تحت نظر پزشک صورت گیرد.
داروهای ساختنی و ترکیبی برای اگزما:
داروهای ساختنی و ترکیبی، داروهایی هستند که به طور ویژه برای نیازهای درمانی خاص توسط داروسازان با استفاده از ترکیب چند ماده دارویی مختلف ساخته می‌شوند. این نوع داروها معمولاً در شرایطی که داروهای استاندارد موجود در بازار قادر به پاسخ‌گویی به نیازهای خاص بیماران نیستند، تهیه می‌شوند. این داروها به داروسازان این امکان را می‌دهند تا در مواردی که تولید انبوه دارو به صرفه نیست یا نیازهای خاص درمانی وجود دارد، به بیماران کمک کنند.
البته فقط داروسازان متخصص با دانش و مهارت کافی توانایی ساخت این داروها را دارند. آنها با رعایت اصول علمی و بهداشتی می‌توانند ترکیب دقیق مواد دارویی را انجام دهند تا دارویی مؤثر و ایمن تهیه شود.
یکی از مواردی که برای درمان آن می توان از داروهای ترکیبی استفاده کرد، اگزما است. آقای دکتر محمد معین (مسئول فنی و موسس سایت داروکار و داروخانه دکتر معین) با توجه به دانش کافی و لازمی که در ساخت داروهای ترکیبی دارند، توانسته اند دارویی فوق العاده مؤثر برای درمان اگزما بسازند که مورد توجه بسیاری از بیماران قرار گرفته است. امتیاز مهم این دارو، عدم وجود کورتون در آن است.
جهت دریافت مشاوره رایگان در زمینه داروهای ترکیبی و درمان اگزما، می توانید مشکل خود را با عکس و توضیحات لازم از طریق تلگرام، واتس اپ و یا ایتا به شماره ۰۹۱۳۴۴۳۶۳۷۱ ارسال نمایید تا پس از بررسی توسط آقای دکتر محمد معین، راهنماییهای لازم خدمت شما ارائه شود.
همچنین، شما می‌توانید مشخصات خودتان را زیر همین مقاله برای ما ارسال کنید تا ما بتوانیم در اسرع وقت با شما تماس بگیریم و مشاوره لازم را ارائه دهیم.
سوالات متداول درباره اگزما
- اگزما چیه؟
اگزما یک بیماری شایع پوستی است که هم کودکان و هم بزرگسالان را می‌تواند درگیر کند. این بیماری با نام‌های اگزمای آتوپیک، درماتیت آتوپیک و اگزمای آلرژیک نیز شناخته می‌شود. اگر مبتلا به اگزما شده‌اید، پوست شما رطوبت را به خوبی حفظ نمی‌کند، بنابراین خشک می‌شود و به راحتی تحریک می‌شود. این باعث ترشح مواد شیمیایی می‌شود که تحریک شما را بدتر می‌کند و باعث می‌شود که بخواهید پوستتان را بخارانید. خاراندن فقط باعث خارش پوست شما می‌شود و این چرخه دوباره تکرار می‌شود. پس در اولین قدم از خاراندن پوستتان خودداری کنید تا علائمتان تشدید نشود.
2. اگزمای عصبی چیست؟
اگزمای عصبی، که با نام‌های درماتیت نوروژنیک یا نورودرماتیت نیز شناخته می‌شود، یک نوع خاص از اگزما است که به دلیل خارش و خاراندن مکرر پوست در پاسخ به استرس و تنش عصبی ایجاد می‌شود. این نوع اگزما معمولاً با یک خارش شدید شروع می‌شود که باعث خاراندن مکرر می‌شود و در نتیجه پوست آسیب دیده و ملتهب می‌شود. بهترین راه برای کاهش علائم اگزمای عصبی، شناسایی و کاهش منابع استرس در زندگی روزمره است. استفاده مداوم از مرطوب‌کننده‌ها و اجتناب از عوامل تحریک‌کننده و شستشوی منظم و ملایم پوست و استفاده از صابون‌ها و شوینده‌های ملایم به کاهش علائم اگزمای عصبی کمک می‌کند.
3. اگزما واگیر دارد؟
اگزما یک بیماری پوستی غیرعفونی است و واگیردار نمی‌باشد. اگزما عمدتاً به علت ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی و ایمونولوژیکی ایجاد می‌شود و به دیگران منتقل نمی‌شود. افرادی که اگزما دارند ممکن است به علت خارش مداوم و آسیب به پوست، مستعد عفونت‌های پوستی باکتریایی یا قارچی شوند، اما خود اگزما نمی‌تواند به دیگران منتقل شود.
4. اگزما بر اثر چیست؟
اگزما یا درماتیت آتوپیک یک بیماری پوستی مزمن و التهابی است که علت دقیق آن ناشناخته است. با این حال، محققان معتقدند که اگزما نتیجه ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی، ایمونولوژیکی و عوامل دیگر است. وراثت، نقص در سد پوستی، مواد محرک، آلرژن‌ها، آب و هوا، سیستم ایمنی، استرس و اضطراب، عفونت‌ها، عرق کردن و لباس‌های تحریک‌کننده از جمله عوامل ایجادکننده اگزما می‌باشند.
5. چطور می‌توانم مشاوره رایگان دریافت کنم؟
اگر شما یا اطرافیانتان به اگزما مبتلا شده‌اید و نیاز به مشاوره دارید، نگران نباشید. شما به راحتی می‌توانید جهت دریافت مشاوره رایگان با دکتر داروساز داروخانه آنلاین داروکار در خصوص اگزما و پسوریازیس، مشخصات بیماری و عکس ناحیه مبتلا را در تلگرام، واتس اپ یا ایتا به شماره ۰۹۱۳۴۴۳۶۳۷۱ ارسال کنید تا در نوبت مشاوره قرار بگیرید.
داروخانه آنلاین داروکار یکی از بهترین داروخانه های آنلاین ایران است و چند سالی است که در زمینه فروش انواع مکمل های دارویی ، مکمل های بدن سازی ، محصولات آرایشی و بهداشتی ، محصولات جنسی و مهمتر از همه محصولات و داروهای کمیاب با بهترین کیفیت و قیمت فعالیت دارد.
یکی از ویژگی های داروخانه آنلاین داروکار که می توانیم به جرات بگوییم بهترین داروخانه آنلاین اصفهان است، دادن مشاوره پزشکی در همه زمینه های پزشکی، دارویی، پوست و مو، جنسی و بدنسازی توسط داروسازان و کارشناسان مجرب به صورت کاملا رایگان می باشد که مورد استقبال هموطنان عزیزمان قرار گرفته است.
شما می توانید با شماره های 03132239212 و 03132239213 با داروخانه آنلاین اصفهان تماس گرفته و سوالات خود را با کارشناسان داروکار مطرح نمایید. همچنین می توانید بصورت آنلاین از طریق چت آنلاین سایت و یا مطرح کردن سوالات خود در زیر محصولات و یا مقالات مرتبط، با ما ارتباط برقرار کنید.
داروکار همراه همیشگی شما
منابع:
https://www.healthline.com/health/fungal-nail-infection#outlook
https://www.webmd.com/skin-problems-and-treatments/eczema/treatments-for-you
https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/atopic-dermatitis-eczema/diagnosis-treatment/drc-20353279
https://www.nhs.uk/conditions/atopic-eczema/treatment/
https://www.medicalnewstoday.com/articles/psoriasis-vs-eczema-on-elbows#summary
https://www.healthline.com/health/severe-eczema/essential-oils#takeaway
