درمان قطعی پسوریازیس

بیماری پسوریازیس

بیماری پوستی پسوریازیس یک بیماری خودایمنی مزمن و غیرمسری است که باعث ایجاد التهاب و لکه‌های ضخیم، قرمز و پوسته‌پوسته روی پوست می‌شود. این بیماری زمانی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی بدن به اشتباه سلول‌های سالم پوست را مورد حمله قرار می‌دهد و روند تولید سلول‌های پوستی را تسریع می‌کند. در نتیجه، سلول‌های جدید قبل از اینکه سلول‌های قدیمی از بین بروند، با سرعت زیاد تولید می‌شوند و این باعث می‌شود لایه‌های پوست روی هم انباشته شده و منجر به تشکیل پلاک‌های ضخیم، فلس مانند و پوسته‌پوسته می‌شوند.

پسوریازیس ممکن است در هر قسمتی از بدن ظاهر شود، اما بیشتر در آرنج، زانو، پوست سر، ناخن‌ها و پایین کمر دیده می‌شود. این بیماری دوره‌هایی از شعله‌ور شدن و خاموشی دارد، به این معنی که ممکن است علائم آن به‌طور ناگهانی شدت بگیرد و سپس برای مدتی کاهش یابد.

آیا درمان قطعی برای پسوریازیس وجود دارد؟

یکی از دغدغه‌های اصلی افراد مبتلا به پسوریازیس، یافتن یک درمان قطعی برای این بیماری است. با وجود پیشرفت‌های پزشکی و درمانی، تاکنون هیچ درمان قطعی و دائمی برای پسوریازیس کشف نشده است. با این حال، راهکارهای متعددی برای مدیریت علائم و کنترل بیماری وجود دارد که می‌تواند شدت و دفعات شعله‌ور شدن بیماری را کاهش دهد و کیفیت زندگی بیماران را بهبود بخشد. این روش‌ها شامل تغییرات سبک زندگی، درمان‌های موضعی، داروهای خوراکی، و داروهای تزریقی هستند.

در این مقاله، به بررسی موثرترین روش‌های درمان قطعی پسوریازیس برای کاهش علائم، پیشگیری از شعله‌ور شدن آن و راه‌های جدیدی که در تحقیقات پزشکی مورد بررسی قرار گرفته‌اند، خواهیم پرداخت.

علائم بیماری پسوریازیس

پسوریازیس، این بیماری خودایمنی شایع، چهره‌ای متفاوت در هر فرد دارد. شدت، نوع و محل درگیری پوست در افراد مختلف متفاوت است، اما به‌طور کلی، این بیماری با بثورات پوستی، التهاب و پوسته‌ریزی شناخته می‌شود. علائم پسوریازیس می‌توانند از خفیف تا شدید متغیر باشند و در دوره‌هایی شدت گرفته و سپس کاهش یابند. در ادامه، به‌صورت جامع و دقیق با نشانه‌های این بیماری آشنا می‌شویم.

لکه‌های ضخیم و پوسته‌پوسته (پلاک‌های پسوریازیس)

بارزترین و رایج‌ترین علامت پسوریازیس، پلاک‌های ضخیم، قرمز و ملتهب با پوسته‌های نقره‌ای یا سفید است. این پلاک‌ها در اثر رشد سریع سلول‌های پوستی به وجود می‌آیند و اغلب روی آرنج، زانو، پوست سر، پایین کمر و ناخن‌ها مشاهده می‌شوند. در موارد شدید، ممکن است این پلاک‌ها به هم متصل شده و نواحی گسترده‌ای از بدن را درگیر کنند.

خارش و سوزش شدید

یکی از آزاردهنده‌ترین علائم پسوریازیس خارش شدید و گاهی سوزش و درد در نواحی درگیر است. این خارش ممکن است در برخی افراد آن‌قدر شدید باشد که خواب شبانه را مختل کند و منجر به تحریک بیشتر پوست شود. خاراندن این نواحی باعث خونریزی و افزایش احتمال بروز عفونت خواهد شد.

خشکی و ترک خوردگی پوست

پوست افراد مبتلا به پسوریازیس معمولاً بسیار خشک و حساس است. در برخی موارد، خشکی بیش از حد باعث ترک خوردگی پوست شده و حتی ممکن است منجر به خونریزی شود. این موضوع به‌ویژه در مناطقی مانند کف دست و پا بیشتر دیده می‌شود و می‌تواند فعالیت‌های روزانه را دشوار کند.

تغییرات ناخن‌ها (پسوریازیس ناخن)

پسوریازیس می‌تواند ناخن‌های دست و پا را نیز تحت تأثیر قرار دهد. ناخن‌های ضخیم، شکننده، دارای حفره‌های ریز (Pitting)، تغییر رنگ داده و گاهی اوقات جدا شده از بستر ناخن از علائم شایع پسوریازیس ناخن هستند. این تغییرات می‌توانند بر زیبایی و عملکرد ناخن تأثیر بگذارند و در برخی موارد، همراه با درد باشند.

درد و تورم مفاصل (آرتریت پسوریاتیک)

حدود ۳۰ درصد از افراد مبتلا به پسوریازیس ممکن است به آرتریت پسوریاتیک نیز دچار ‌شوند. در این حالت، درد، تورم و سفتی مفاصل رخ می‌دهد که می‌تواند فعالیت‌های روزمره را محدود کند. این نوع آرتریت در صورت عدم درمان، ممکن است باعث آسیب دائمی به مفاصل شود.

علل و عوامل بیماری پسوریازیس

پسوریازیس یک بیماری خودایمنی و مزمن است که باعث التهاب و پوسته‌ریزی پوست می‌شود. اما چرا برخی افراد به این بیماری دچار می‌شوند و دیگران نه؟ پاسخ این سؤال را می‌توان در ترکیبی از عوامل ژنتیکی، اختلالات سیستم ایمنی و محرک‌های محیطی جستجو کرد. در ادامه، با مهم‌ترین علل و عوامل مؤثر در بروز و تشدید پسوریازیس آشنا می‌شویم.

اختلال در سیستم ایمنی: عامل اصلی پسوریازیس

سیستم ایمنی بدن وظیفه دارد از ما در برابر عوامل بیماری‌زا محافظت کند. اما در پسوریازیس، این سیستم به اشتباه سلول‌های سالم پوست را به عنوان یک تهدید شناسایی کرده و به آن‌ها حمله می‌کند. این حمله باعث ایجاد التهاب، افزایش غیرطبیعی سرعت رشد سلول‌های پوستی و در نهایت، تشکیل پلاک‌های ضخیم و پوسته‌پوسته روی سطح پوست می‌شود.
در افراد سالم، سلول‌های پوستی هر ۲۸ تا ۳۰ روز یک‌بار جایگزین می‌شوند، اما در افراد مبتلا به پسوریازیس، این روند فقط در ۳ تا ۴ روز اتفاق می‌افتد. این رشد سریع، فرصت لازم برای ریزش طبیعی سلول‌های مرده را نمی‌دهد و همین امر باعث انباشت سلول‌های مرده و تشکیل پوسته‌های ضخیم روی پوست می‌شود.

نقش عوامل ژنتیکی و وراثت

تحقیقات نشان می‌دهند که پسوریازیس زمینه ژنتیکی دارد و ممکن است از طریق وراثت منتقل شود. اگر یکی از والدین به این بیماری مبتلا باشد، احتمال بروز آن در فرزندش افزایش می‌یابد. برخی از جهش‌های ژنتیکی خاص با پسوریازیس مرتبط هستند و در بعضی خانواده‌ها، این بیماری در بین چندین نسل مشاهده می‌شود.

با این حال، داشتن ژن‌های مرتبط با پسوریازیس لزوماً به این معنی نیست که فرد حتماً به این بیماری مبتلا خواهد شد. در واقع، این ژن‌ها زمانی فعال می‌شوند که یک محرک محیطی باعث تحریک آن‌ها شود.

عوامل محیطی و محرک‌های خارجی

بسیاری از افراد مبتلا به پسوریازیس متوجه شده‌اند که برخی عوامل محیطی می‌توانند باعث شعله‌ور شدن بیماری‌شان شوند. این عوامل شامل موارد زیر هستند:

الف) استرس و اضطراب

استرس یکی از مهم‌ترین عواملی است که می‌تواند باعث شروع یا تشدید پسوریازیس شود. وقتی فرد تحت استرس قرار می‌گیرد، بدنش هورمون‌هایی مانند کورتیزول ترشح می‌کند که می‌توانند باعث افزایش التهاب و تحریک علائم پسوریازیس شوند.

ب) عفونت‌ها و بیماری‌های ویروسی و باکتریایی

عفونت‌ها، به ویژه عفونت‌های استرپتوکوکی گلو، می‌توانند سیستم ایمنی را بیش‌فعال کرده و باعث شعله‌ور شدن پسوریازیس شوند. به همین دلیل، پسوریازیس قطره‌ای اغلب پس از یک گلودرد استرپتوکوکی ظاهر می‌شود.

ج) آسیب‌های پوستی (پدیده کوبنر)

هرگونه آسیب به پوست، مانند بریدگی، سوختگی، زخم، خراشیدگی یا حتی نیش حشرات، می‌تواند باعث ایجاد پسوریازیس در همان ناحیه شود. این پدیده که به آن پدیده کوبنر (Koebner Phenomenon) گفته می‌شود، در بسیاری از بیماران دیده می‌شود.

د) تغییرات آب‌وهوایی

هوای سرد و خشک باعث بدتر شدن پسوریازیس می‌شود، زیرا رطوبت پوست را کاهش داده و منجر به پوسته‌ریزی و التهاب بیشتر می‌شود. در مقابل، نور خورشید و هوای گرم معمولاً علائم بیماری را کاهش می‌دهند، زیرا ویتامین D موجود در نور خورشید خاصیت ضدالتهابی دارد.

ه) مصرف برخی داروها

برخی داروها می‌توانند پسوریازیس را تحریک یا تشدید کنند. این داروها شامل:
بتابلاکرها (داروهای فشار خون مانند پروپرانولول)
لیتیم (برای درمان اختلالات روانی مانند افسردگی دوقطبی)
داروهای ضد مالاریا
کورتیکواستروئیدها (قطع ناگهانی این داروها می‌تواند باعث تشدید بیماری شود)

سبک زندگی و عادات نادرست

سبک زندگی نقش مهمی در مدیریت پسوریازیس دارد. برخی از عادات ناسالم که می‌توانند بیماری را تشدید کنند، عبارت‌اند از:

سیگار کشیدن: نیکوتین باعث افزایش التهاب و تشدید علائم پسوریازیس می‌شود.

مصرف الکل: الکل سیستم ایمنی را تحت تأثیر قرار داده و می‌تواند باعث شعله‌ور شدن بیماری شود.

رژیم غذایی ناسالم: غذاهای سرشار از قند، چربی‌های اشباع‌شده و فست‌فودها می‌توانند التهاب را افزایش دهند و علائم پسوریازیس را بدتر کنند.

پسوریازیس یک بیماری چندعاملی است که به دلیل ترکیب عوامل ژنتیکی، اختلال سیستم ایمنی و محرک‌های محیطی ایجاد می‌شود. این بیماری یک‌شبه بروز نمی‌کند، بلکه معمولاً پس از تماس با یک عامل تحریک‌کننده ظاهر می‌شود. شناخت این عوامل به بیماران کمک می‌کند تا از محرک‌های خود دوری کنند، علائم را کاهش دهند و کیفیت زندگی بهتری داشته باشند.
در ادامه مقاله، به بررسی نواحی مختلفی که ممکن است درگیر پسوریازیس شود، روش‌های درمان و مدیریت پسوریازیس خواهیم پرداخت تا ببینیم چگونه می‌توان این بیماری را کنترل کرد و از شعله‌ور شدن آن جلوگیری نمود.

پسوریازیس انگشت دست

پسوریازیس انگشتان دست یکی از شکل‌های آزاردهنده این بیماری است که به دلیل تماس مداوم انگشتان با محیط و فعالیت‌های روزمره، می‌تواند مشکلات زیادی برای فرد ایجاد کند. در این ناحیه، عواملی مانند تماس با مواد شوینده، سرما و خشکی هوا، استرس و آسیب‌های مکرر می‌توانند علائم پسوریازیس را تشدید کنند. انگشتان دست به دلیل در معرض قرار گرفتن بیشتر با این محرک‌ها، حساس‌تر از سایر قسمت‌های بدن هستند.

برای جلوگیری از تشدید علائم پسوریازیس انگشتان، مراقبت از پوست با استفاده از کرم‌های مرطوب‌کننده مناسب، پوشیدن دستکش محافظ در هنگام استفاده از شوینده‌ها و مواد شیمیایی و مدیریت استرس بسیار مهم است. همچنین، رژیم غذایی سالم و استفاده از مواد غذایی ضدالتهابی مانند ماهی‌های چرب و سبزیجات تازه می‌تواند به کاهش التهاب و بهبود وضعیت پوست کمک کند. با رعایت این نکات، می‌توان شدت بیماری را کنترل کرده و از بروز علائم جدید جلوگیری نمود.

پسوریازیس اطراف بینی

پسوریازیس اطراف بینی به دلیل حساسیت بالا و نازکی پوست این ناحیه، یکی از موارد چالش‌برانگیز این بیماری است. در ناحیه اطراف بینی که به طور مداوم در معرض مواد محرک مانند آلودگی هوا، دود سیگار و مواد شیمیایی حساسیت‌زا و محصولات آرایشی قرار دارد، این التهاب به راحتی شدت می‌گیرد. علاوه بر این، تغییرات فصلی و هوای سرد می‌توانند با کاهش رطوبت پوست، خشکی و ترک‌خوردگی آن را تشدید کرده و علائم پسوریازیس را بدتر کنند.

استرس و فشارهای روانی یکی از عوامل مهم در بروز و تشدید پسوریازیس اطراف بینی هستند. زمانی که بدن تحت استرس قرار می‌گیرد، هورمون کورتیزول تولید می‌شود که می‌تواند سیستم ایمنی را مختل کرده و التهاب را تشدید کند. به همین دلیل، بسیاری از افرادی که با این بیماری دست‌وپنجه نرم می‌کنند، متوجه می‌شوند که در مواقع پراسترس، علائم آن‌ها در ناحیه بینی شدت می‌گیرد. علاوه بر استرس، برخی عفونت‌های ویروسی و باکتریایی نیز می‌توانند سیستم ایمنی را تحریک کرده و باعث تشدید پسوریازیس شوند.

برای جلوگیری از بدتر شدن علائم پسوریازیس اطراف بینی، مرطوب نگه داشتن پوست اهمیت زیادی دارد. استفاده از مواد آرایشی و بهداشتی ملایم، فاقد مواد عطری و اسانس‌ها و پرهیز از مواد شیمیایی تحریک‌کننده نیز ضروری است. مدیریت استرس، حفظ تعادل هورمونی و تقویت سیستم ایمنی از طریق تغذیه مناسب و ورزش منظم نیز می‌توانند نقش مؤثری در کنترل بیماری داشته باشند. با رعایت این نکات، می‌توان از خشکی، التهاب و تشدید علائم در اطراف بینی جلوگیری کرد و کیفیت زندگی را بهبود بخشید.

پسوریازیس سر

پسوریازیس پوست سر باعث تجمع سلول‌های مرده و ایجاد پلاک‌های ضخیم، خشکی و پوسته‌پوسته در سطح پوست سر می‌گردد. علائم این بیماری می‌تواند از پوسته‌پوسته شدن ساده تا پلاک‌های برجسته و دردناک متغیر باشد. این پلاک‌ها معمولا در نواحی مختلف مانند خط مو، پیشانی، پشت گردن و گوش‌ها مشاهده می‌شوند و همراه با خارش و سوزش شدید می‌آیند. در موارد شدیدتر، ممکن است پلاک‌ها ترک خورده و خونریزی کنند، و حتی منجر به ریزش مو شوند.

علت دقیق بروز پسوریازیس پوست سر هنوز مشخص نشده است، اما به‌طور کلی عوامل مختلفی می‌توانند موجب تحریک یا تشدید این بیماری شوند. ژنتیک نقش بسیار مهمی در بروز این بیماری ایفا می‌کند؛ افراد با سابقه خانوادگی پسوریازیس بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به این مشکل قرار دارند. علاوه بر آن، عوامل محیطی مانند استرس، آفتاب‌سوختگی، مصرف الکل و حتی برخی داروها می‌توانند به‌عنوان عوامل تشدیدکننده عمل کنند و موجب بروز یا بدتر شدن علائم بیماری شوند.
برای مدیریت این بیماری، درمان‌های مختلفی از جمله استفاده از شامپوهای خاص، داروهای موضعی و حتی درمان‌های سیستمیک مورد استفاده قرار می‌گیرد تا علائم کاهش یافته و کیفیت زندگی فرد بهبود یابد. شامپو PSO سریتا یکی از محصولاتی است که می‌تواند به کاهش علائم پسوریازیس کف سر کمک کند.

پسوریازیس بدن

این بیماری ممکن است در هر قسمتی از بدن از جمله آرنج‌ها، زانوها، پشت، و کف دست‌ها ظاهر شود. در انواع شدیدتر، پلاک‌ها می‌توانند دردناک و خارش‌دار شوند و به شدت بر کیفیت زندگی فرد تأثیر بگذارند. همانطور که پیشتر توضیح داده شد عواملی مانند استرس، عفونت‌ها، آسیب‌های پوستی و شرایط محیطی می‌توانند موجب تشدید علائم این بیماری شوند.
استفاده از مرطوب‌کننده‌ها و کرم‌های مخصوص می‌تواند به تسکین پوست خشک و التهاب کمک کند. همچنین رژیم غذایی ضد التهابی و اجتناب از مصرف مواد تحریک‌کننده مانند الکل و سیگار نیز می‌تواند به کنترل علائم بیماری کمک کند. اگرچه پسوریازیس درمان قطعی ندارد، اما با مدیریت صحیح، می‌توان علائم آن را کاهش داده و از بروز شعله‌ور شدن‌های شدید جلوگیری کرد. این بیماری نیاز به مراقبت و درمان طولانی‌مدت دارد تا کیفیت زندگی فرد بهبود یابد.

پسوریازیس پشت گوش

پسوریازیس پشت گوش یکی از انواع رایج این بیماری پوستی است که می‌تواند به شدت آزاردهنده باشد. در این ناحیه، علائم معمولاً شامل قرمزی، التهاب، خارش و پوسته‌پوسته شدن پوست است. علاوه بر این، پسوریازیس در پشت گوش ممکن است به التهاب و عفونت‌های باکتریایی یا قارچی منجر شود. حساسیت این ناحیه، به ویژه در تماس با گوشواره‌ها، شانه‌ها و دیگر وسایل، ممکن است مشکلات اضافی ایجاد کند. این وضعیت علاوه بر ناراحتی‌های جسمی، می‌تواند بر اعتماد به نفس فرد تأثیر بگذارد.

رای جلوگیری از تشدید علائم، باید از دست زدن به ناحیه آلوده خودداری کرده و از تماس با مواد شیمیایی تحریک‌کننده مانند شامپوهای حاوی سولفات یا الکل پرهیز کنید. اگر وضعیت شما شدید شد و با درمان‌های خانگی بهبود نیافتید، بهتر است به یک متخصص پوست مراجعه کنید تا درمان‌های متناسب و دقیق‌تری دریافت کنید. در صورت بروز مشکلات در شنوایی یا مسدود شدن مجرای گوش، مراجعه به متخصص گوش، حلق و بینی (ENT) ضروری است.

پسوریازیس پشت پلک

پسوریازیس پشت پلک، یکی از انواع نادر این بیماری پوستی است که می‌تواند باعث مشکلات جدی در ناحیه چشم شود. علائم معمولاً شامل قرمزی، التهاب، خشکی، خارش و پوسته‌پوسته شدن پوست در اطراف چشم می‌باشد که ممکن است باعث ناراحتی شدید و همچنین ایجاد حساسیت در این ناحیه شود. در برخی موارد، پسوریازیس پشت پلک می‌تواند به مشکلات بینایی منجر شود و کیفیت زندگی فرد را تحت تأثیر قرار دهد. این شرایط معمولاً به دلیل التهاب مزمن و تجمع سلول‌های اضافی در ناحیه پلک ایجاد می‌شود و می‌تواند روی حرکت طبیعی پلک و عملکرد صحیح چشم‌ها تأثیر بگذارد.
درمان پسوریازیس در ناحیه پلک باید با دقت و مراقبت ویژه‌ای انجام شود، زیرا پوست اطراف چشم بسیار حساس است. استفاده از داروهای موضعی باید طبق دستور پزشک متخصص پوست انجام گیرد، زیرا برخی داروها ممکن است باعث افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های چشمی نظیر آب مروارید یا گلوکوم شوند. برای جلوگیری از تشدید علائم و آسیب به چشم، پیروی از دستورالعمل‌های دقیق پزشکی در خصوص نحوه و میزان مصرف داروها بسیار مهم است. مشاوره با یک چشم‌پزشک نیز ضروری است تا از مشکلات بینایی جلوگیری شود و درمان‌های مناسب برای کاهش التهاب و پیشگیری از آسیب به چشم تجویز گردد.

پسوریازیس ناخن

پسوریازیس ناخن یک نوع خاص از بیماری پسوریازیس است که به ناخن‌ها و بستر ناخن‌ها آسیب می‌زند و در نتیجه به ایجاد تغییرات ناخوشایند در ناخن‌ها می‌انجامد. در افرادی که دچار پسوریازیس ناخن هستند، ناخن‌ها ممکن است دچار تغییر رنگ شوند و پوست زیر ناخن (تخت ناخن) ممکن است به رنگ‌های مختلفی مانند زرد، قرمز، صورتی یا قهوه‌ای درآید. دیگر علائم پسوریازیس ناخن شامل ایجاد سوراخ‌ها و فرورفتگی‌های کوچک روی سطح ناخن‌ها، به نام “پیتینگ” و همچنین تغییرات در ساختار ناخن‌ها، از جمله ایجاد خطوط افقی و نازک شدن ناخن‌ها است. در موارد شدیدتر، ناخن‌ها ممکن است شروع به خرد شدن کرده و از بستر ناخن جدا شوند که به این حالت “اونیکولیز”( Onycholysis) گفته می‌شود.

این بیماری می‌تواند به صورت مستقل یا به همراه سایر انواع پسوریازیس در پوست بدن ظاهر شود. پسوریازیس ناخن مانند سایر موارد آن به هیچ وجه مسری نیست و از طریق تماس پوست به پوست منتقل نمی‌شود. تشخیص این بیماری معمولاً بر اساس معاینه بالینی و بررسی علائم ناخن‌ها توسط پزشک صورت می‌گیرد. در برخی موارد، پزشک ممکن است از آزمایش‌هایی مانند شاخص شدت پسوریازیس ناخن (NAPSI) برای ارزیابی شدت بیماری استفاده کند.

پسوریازیس ناخن می‌تواند هر کسی را تحت تأثیر قرار دهد، اما برخی گروه‌ها به دلایل خاصی بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند. افرادی که بالای 40 سال سن دارند، افراد با سابقه خانوادگی پسوریازیس، افرادی که مبتلا به آرتریت پسوریاتیک هستند یا افرادی که سابقه پسوریازیس دارند، بیشتر از سایرین در معرض این بیماری قرار دارند. تحقیقات نشان داده است که بیش از 50 درصد افراد مبتلا به پسوریازیس و حدود 86 درصد از افراد مبتلا به آرتریت پسوریاتیک، به نوعی پسوریازیس ناخن دچار می‌شوند.

متاسفانه هیچ راهی برای پیشگیری از پسوریازیس ناخن وجود ندارد و این بیماری ممکن است در طول زندگی فرد به صورت شعله‌ور و بهبودی ظهور کند. با این حال، با درمان‌های مناسب و مدیریت منظم، می‌توان علائم را کاهش داد و کیفیت زندگی افراد مبتلا را بهبود بخشید. پذیرش این بیماری و توجه به مراقبت‌های مناسب می‌تواند به شما کمک کند تا علائم پسوریازیس ناخن را به بهترین شکل ممکن کنترل کنید.

درمان قطعی پسوریازیس

درمان پسوریازیس به‌طور کلی با هدف کنترل علائم، کاهش التهاب و بهبود کیفیت زندگی بیماران انجام می‌شود.
درمان پسوریازیس می‌تواند به‌صورت موضعی، سیستمیک و تکمیلی انجام شود که بسته به شدت و نوع بیماری، یکی از این روش‌ها یا ترکیبی از آن‌ها انتخاب می‌شود. در ادامه به‌طور مفصل به این درمان‌ها پرداخته‌ایم.

درمان‌های موضعی

در درمان‌های موضعی، داروها مستقیماً بر روی پوست آسیب‌دیده اعمال می‌شوند و به‌ویژه برای موارد خفیف تا متوسط پسوریازیس مؤثر هستند. برخی از درمان‌های رایج موضعی عبارتند از:

کرم‌های استروئیدی: این کرم‌ها به‌عنوان درمان اولیه برای پسوریازیس شناخته می‌شوند. استروئیدهای موضعی با کاهش التهاب، خارش و قرمزی پوست به بهبود علائم کمک می‌کنند. استفاده از این کرم‌های ترمیم کننده باید با مشورت پزشک انجام شود زیرا استفاده طولانی‌مدت از آن‌ها می‌تواند عوارضی مانند نازک شدن پوست داشته باشد. نحوه شروع و خاتمه مصرف این داروها نیز بسیار مهم است زیرا قطع ناگهانی آن‌ها ممکن است بیماری را تشدید کند.

ویتامین D3 و مشتقات آن: پمادهایی مانند کالسیپوتریول که حاوی ویتامین D3 هستند، به کاهش سرعت تولید سلول‌های پوستی کمک کرده و از این طریق روند درمان را تسریع می‌کنند. این داروها در بسیاری از موارد برای درمان پسوریازیس مورد استفاده قرار می‌گیرند.

کرم‌های رتینوئید (ویتامین A): این داروها باعث کاهش سرعت تولید سلول‌های پوست و در نتیجه کاهش ضخامت پلاک‌ها می‌شوند. رتینوئیدها معمولاً در درمان پسوریازیس‌های مقاوم به درمان‌های دیگر استفاده می‌شوند.

کربن‌تار و اسید سالیسیلیک: این مواد به‌ویژه برای درمان پوست سر کاربرد دارند. کربن‌تار به کاهش التهاب کمک کرده و اسید سالیسیلیک نیز به حذف پوسته‌های ضخیم و فلس‌ها از سطح پوست کمک می‌کند.

درمان‌های سیستمیک

اگر پسوریازیس به درمان‌های موضعی پاسخ ندهد یا بیماری در نواحی وسیع‌تری از بدن ظاهر شود، درمان‌های سیستمیک ممکن است ضروری باشند. این درمان‌ها بر روی سیستم ایمنی بدن اثر گذاشته و معمولاً به‌صورت خوراکی یا تزریقی مصرف می‌شوند. برخی از درمان‌های سیستمیک عبارتند از:

داروهای بیولوژیک: داروهای بیولوژیک با هدف مهار واکنش‌های ایمنی بدن عمل می‌کنند. این داروها برای درمان پسوریازیس شدید یا مقاوم به درمان‌های دیگر تجویز می‌شوند. داروهای بیولوژیک معمولاً از طریق تزریق زیرجلدی یا تزریق وریدی تجویز می‌شوند و می‌توانند به‌طور مؤثری علائم بیماری را کاهش دهند.

داروهای ایمونوساپرسور (سرکوب‌کننده سیستم ایمنی): داروهایی مانند متوترکسات، سیکلوسپورین و آزاتیوپرین که فعالیت سیستم ایمنی را کاهش داده و باعث بهبود علائم می‌شوند. این داروها به‌ویژه برای مواردی که درمان‌های موضعی کارساز نبوده‌اند فقط با تجویز پزشک متخصص کاربرد دارند. نحوه مصرف و مراقبت‌های طول مصرف این داروها بسیار مهم و جدی است.

نور درمانی (فتوتراپی): در این روش، پوست در معرض طیف مشخصی از نور تحت نظارت پزشک قرار می‌گیرد. نور UV به کاهش التهاب پوست و تسریع بهبود سلول‌ها کمک می‌کند. این درمان معمولاً در مراکز تخصصی و تحت نظر پزشک انجام می‌شود و می‌تواند اثرات مثبتی در کاهش علائم پسوریازیس داشته باشد.

درمان‌های تکمیلی

علاوه بر درمان‌های اصلی، روش‌های تکمیلی نیز می‌توانند به تسکین علائم پسوریازیس کمک کنند. این روش‌ها معمولاً مکمل درمان‌های پزشکی هستند و می‌توانند به بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک کنند.

مراقبت از پوست: استفاده از مرطوب‌کننده‌ها و محصولات ضد خشکی پوست می‌تواند به کاهش تحریک و خشکی ناشی از پسوریازیس کمک کند. این محصولات باید به‌طور منظم و پس از استحمام استفاده شوند تا رطوبت پوست حفظ شود.
رژیم غذایی و سبک زندگی: رعایت یک رژیم غذایی متعادل، مصرف غذاهای ضد التهابی مانند ماهی‌های چرب و سبزیجات برگ‌سبز، و اجتناب از غذاهای فرآوری‌شده و چرب می‌تواند در کاهش التهاب و بهبود وضعیت پوست مفید باشد. همچنین، کاهش استرس و خواب کافی از عوامل مهم در مدیریت پسوریازیس هستند.

آب‌درمانی و حمام‌های دارویی: حمام‌های آب گرم حاوی مواد معدنی ویا روغن‌های طبیعی مانند روغن نارگیل می‌توانند به تسکین خارش و التهاب پوست کمک کنند. این روش‌ها برای آرامش و کاهش تحریک پوست به‌ویژه در نواحی حساس مانند پوست سر مفید هستند.

مدیریت طولانی‌مدت

پسوریازیس یک بیماری مزمن است و به‌طور معمول علائم آن در طول زمان نوسان دارند. به همین دلیل، درمان این بیماری نیازمند مدیریت طولانی‌مدت است. بیماران باید به‌طور منظم با پزشک خود در ارتباط باشند و از درمان‌های پیشگیرانه و مراقبتی پیروی کنند. مهم‌ترین هدف درمان پسوریازیس، کاهش علائم و جلوگیری از بروز شیوع‌های جدید است. درمان‌های مؤثر و پیگیری مداوم می‌توانند به بیماران کمک کنند تا علائم بیماری را تحت کنترل درآورده و کیفیت زندگی خود را بهبود بخشند.

در نهایت، درمان پسوریازیس یک روند جامع است که به‌صورت فردی و با توجه به شدت و نوع بیماری باید تنظیم شود. با استفاده از ترکیبی از درمان‌های موضعی، سیستمیک و تکمیلی، می‌توان به نتایج مطلوبی دست یافت.

عوارض پسوریازیس و خطرات مربوطه

اگرچه پسوریازیس معمولاً به‌عنوان یک بیماری پوستی شناخته می‌شود، اما ممکن است عوارض جدی‌تری به‌دنبال داشته باشد. یکی از مشکلات شایع در افراد مبتلا به پسوریازیس، آرتریت پسوریاتیک است که باعث التهاب، تورم و درد در مفاصل می‌شود و می‌تواند بر کیفیت زندگی تأثیر منفی بگذارد. همچنین، تحقیقات نشان داده‌اند که افراد مبتلا به پسوریازیس بیشتر در معرض ابتلا به بیماری‌هایی همچون دیابت، چاقی، فشار خون بالا، سکته مغزی و حمله قلبی قرار دارند. این مسائل به‌خاطر التهاب مزمن بدن به‌ویژه در نواحی پوست و مفاصل ایجاد می‌شوند. از این‌رو، پیگیری منظم وضعیت سلامتی و انجام آزمایشات منظم تحت نظر پزشک، برای پیشگیری از این عوارض بسیار مهم است.

ویتامین ب برای پسوریازیس

ویتامین ها، به ویژه ویتامین‌های گروه B، نقش مهمی در سلامت پوست دارند و می‌توانند در مدیریت برخی از مشکلات پوستی، از جمله پسوریازیس، مفید باشند. هرچند تحقیقات بیشتری برای اثبات قطعیت تأثیر ویتامین‌های B بر پسوریازیس در حال انجام است، اما شواهد اولیه نشان می‌دهند که برخی از ویتامین‌های گروه B ممکن است در کاهش التهاب و بهبود وضعیت پوست کمک کنند.

ویتامین B12 و تأثیر آن بر پسوریازیس

ویتامین B12 یکی از ویتامین‌های مهم گروه B است که در بسیاری از فرآیندهای سلولی بدن نقش دارد. تحقیقات نشان داده‌اند که ویتامین B12 می‌تواند در کاهش التهاب و تسکین علائم پسوریازیس مفید باشد. این ویتامین به ویژه به‌عنوان درمان موضعی برای پسوریازیس پوست سر و دیگر نواحی مؤثر بوده است. در یک مطالعه که در سال 2006 در Journal of the American Academy of Dermatology منتشر شد، نشان داده شد که درمان با کرم‌های حاوی ویتامین B12 می‌تواند به کاهش اندازه لکه‌های پسوریازیس و تسکین التهاب پوست کمک کند. این تحقیق به این نتیجه رسید که درمان موضعی با ویتامین B12 می‌تواند باعث بهبود قابل توجهی در ظاهر پوست و کاهش علائم شود.

ویتامین B6 و B9 (اسید فولیک)

ویتامین B6 و اسید فولیک (B9) نیز به‌عنوان ویتامین‌های مهم برای سیستم ایمنی و متابولیسم سلولی شناخته شده‌اند. تحقیقات نشان داده‌اند که این ویتامین‌ها می‌توانند به کاهش التهاب و کمک به تنظیم فعالیت سلول‌های پوست کمک کنند. به‌ویژه اسید فولیک در روند تولید و تکثیر سلول‌ها تأثیر دارد و ممکن است در درمان بیماری‌هایی مانند پسوریازیس که به سرعت رشد سلول‌های پوستی مربوط می‌شود، مفید باشد.

ویتامین B3 (نیاسین) و پسوریازیس

نیاسین (ویتامین B3) نیز تأثیرات مثبتی در مراقبت از پوست دارد. این ویتامین می‌تواند به کاهش التهاب کمک کند و از آسیب به پوست جلوگیری کند. برخی از کرم‌ها و محصولات پوستی حاوی نیاسین به‌عنوان درمان‌های موضعی برای بیماری‌هایی مانند پسوریازیس استفاده می‌شوند.

به طور کلی، تحقیقات نشان داده‌اند که کمبود ویتامین‌های گروه B می‌تواند باعث تشدید مشکلات پوستی شود و در درمان پسوریازیس مفید باشد. به‌طور خاص، ویتامین B12 به‌عنوان یکی از درمان‌های مؤثر برای این بیماری شناخته شده است. با این حال، بیشتر تحقیقات در این زمینه نیازمند بررسی‌های بیشتری هستند و هیچ‌کدام از ویتامین‌های گروه B به‌طور قطعی به‌عنوان درمان اصلی برای پسوریازیس شناخته نمی‌شوند.

در حالی که ویتامین B به‌ویژه B12 ممکن است در کاهش علائم پسوریازیس و بهبود وضعیت پوست مفید باشد، استفاده از آن باید تحت نظر پزشک و به‌عنوان بخشی از درمان جامع بیماری انجام شود. در مجموع، تأمین ویتامین‌های ضروری برای بدن می‌تواند به کاهش التهاب و بهبود وضعیت کلی پوست کمک کند، اما درمان پسوریازیس معمولاً به رویکردهای چندگانه نیاز دارد که شامل درمان‌های موضعی، داروهای سیستمیک و تغییرات سبک زندگی باشد.

بهترین کرم برای درمان پسوریازیس

پسوریازیس یکی از بیماری‌های مزمن پوستی است که نیاز به درمان‌های تخصصی و مراقبت‌های مستمر دارد. از جمله مؤثرترین درمان‌های موضعی، کرم‌های حاوی استروئیدها هستند که با کاهش التهاب و تسکین خارش به بهبود وضعیت پوست کمک می‌کنند. این کرم‌ها مانند هیدروکورتیزون و بتامتازون، رشد سریع سلول‌های پوستی را کنترل کرده و معمولاً برای نواحی کوچک و محدود تجویز می‌شوند. مصرف این داروها فقط زیر نظر پزشک امکان پذیر و ایمن است. در کنار آن‌ها، کرم‌های حاوی ویتامین D3 نظیر کلسیتریول با کاهش تولید بیش از حد سلول‌های پوستی، به بهبود بثورات کمک کرده و به‌ویژه برای درمان پسوریازیس پوست سر مناسب هستند. همچنین، کرم‌های حاوی قطران زغال سنگ برای نواحی با فلس‌های ضخیم مؤثرند و سرعت تولید سلول‌های پوستی را کاهش می‌دهند، هرچند استفاده طولانی‌مدت از آن‌ها نیاز به احتیاط دارد.

از دیگر درمان‌های موضعی می‌توان به کرم‌های رتینوئیدی اشاره کرد که با داشتن مشتقات ویتامین A، در کاهش التهاب و رشد سلول‌های جدید نقش دارند و برای درمان پسوریازیس شدیدتر در نواحی خاصی مانند آرنج‌ها و زانوها استفاده می‌شوند. البته مصرف آن‌ها باید تحت نظر پزشک باشد تا از عوارض احتمالی مانند خشکی پوست جلوگیری شود. در کنار این درمان‌ها، استفاده از کرم‌های مرطوب‌کننده و درمان‌های گیاهی مانند آلوئه‌ورا و روغن‌های گیاهی برای حفظ رطوبت پوست و تسکین علائم پسوریازیس بسیار مؤثر است. این مرطوب‌کننده‌ها به‌ویژه برای موارد خفیف بیماری کاربرد دارند و با نرم نگه‌داشتن پوست، خشکی و تحریک را کاهش می‌دهند. در نهایت، درمان مؤثر پسوریازیس نیازمند توجه ویژه به نوع پوست و شدت بیماری است و باید همواره تحت نظر پزشک انجام شود تا بهترین نتایج حاصل گردد.

قاتل پسوریازیس

هیچ‌گونه درمان قطعی یا «قاتل» برای پسوریازیس وجود ندارد، زیرا پسوریازیس یک بیماری مزمن خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن به اشتباه سلول‌های سالم پوست را مورد حمله قرار می‌دهد و باعث تولید بیش از حد سلول‌های پوستی می‌شود. این بیماری معمولاً دوره‌هایی از شدت و بهبودی دارد و هیچ درمانی قادر نیست آن را به‌طور کامل از بین ببرد.

با این حال، درمان‌های مختلفی برای کنترل و کاهش علائم پسوریازیس وجود دارد که می‌توانند به‌طور مؤثری در مدیریت این بیماری کمک کنند.همانطور که در قسمت های قبل در مورد آن صحبت کردیم، برخی از این درمان‌ها شامل درمان‌های موضعی مانند کرم‌های استروئیدی، کرم‌های حاوی ویتامین D3، درمان‌های بیولوژیک (داروهایی که به سیستم ایمنی بدن هدفمند عمل می‌کنند) و نور درمانی می‌شوند. این درمان‌ها می‌توانند شدت علائم را کاهش دهند، سرعت رشد سلول‌های پوستی را کنترل کنند و به بهبود ظاهر پوست کمک کنند.

همچنین، سبک زندگی سالم و مراقبت‌های پوستی مناسب مانند مرطوب نگه داشتن پوست، اجتناب از محرک‌ها و استرس، و استفاده منظم از داروها می‌تواند به کنترل بیماری کمک کند. در نهایت، مشورت با پزشک متخصص پوست برای انتخاب بهترین گزینه درمانی برای شرایط خاص هر فرد بسیار مهم است.

پس اگرچه هیچ درمان قطعی وجود ندارد، درمان‌های موجود می‌توانند کیفیت زندگی بیماران را بهبود بخشیده و علائم بیماری را تحت کنترل نگه دارند.

تأثیر داروهای ساختنی آقای دکتر معین برای درمان پسوریازیس

آقای دکتر معین، داروساز داروخانه آنلاین داروکار، با تجربه فراوان در زمینه درمان بیماری‌های پوستی، دارویی فوق‌العاده برای درمان اگزما و پسوریازیس تولید کرده‌اند که نتایج شگفت‌انگیزی در تسکین علائم این بیماری‌ها دارد. این داروها با فرمولاسیونی منحصر به فرد و تخصصی طراحی شده‌اند که به کاهش التهاب، خشکی و پوسته‌ریزی پوست کمک می‌کنند و تأثیرات سریع و طولانی‌مدت دارند. محصولات دکتر معین به‌ویژه برای افرادی که به درمان‌های رایج جواب نمی‌دهند، گزینه‌ای مؤثر و مطمئن هستند.

اگر شما هم از علائم آزاردهنده پسوریازیس رنج می‌برید و به دنبال راه‌حلی مؤثر برای تسکین وضعیت خود هستید، برای دریافت مشاوره رایگان و خرید محصولات اختصاصی آقای دکتر معین، تنها کافی است مشخصات خود را به شماره 09134436371 در واتساپ ثبت کنید تا تیم داروخانه آنلاین داروکار با شما ارتباط برقرار کند و راهکارهای مناسب برای درمان پسوریازیس را در اختیارتان قرار دهد. همچنین می توانید در ذیل همین مقاله سوالات خود را مطرح کنید تا آقای دکتر معین پاسخگوی شما عزیزان باشند.

سوالات متداول:

پسوریازیس از چی میاد؟

پسوریازیس یک بیماری خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن به طور غیرطبیعی فعال می‌شود و به پوست حمله می‌کند. این فعالیت بیش از حد سیستم ایمنی باعث رشد سریع سلول‌های پوست می‌شود که به شکل لکه‌های قرمز و پوسته‌پوسته روی پوست ظاهر می‌شود. علت دقیق این مشکل هنوز به طور کامل مشخص نیست، اما عوامل ژنتیکی و محیطی مانند استرس، عفونت‌ها، آسیب به پوست یا برخی داروها می‌توانند نقش مهمی در بروز این بیماری داشته باشند.

پسوریازیس واگیر دارد؟

خیر، پسوریازیس یک بیماری غیر واگیر است و از فردی به فرد دیگر منتقل نمی‌شود. این بیماری هیچ‌گونه قابلیت سرایت از طریق تماس مستقیم یا به اشتراک گذاشتن وسایل شخصی ندارد.

پسوریازیس ارثی است؟

بله، پسوریازیس می‌تواند ارثی باشد. افرادی که در خانواده‌شان سابقه این بیماری وجود دارد، بیشتر در معرض خطر ابتلا به آن قرار دارند. ژن‌های خاصی که به سیستم ایمنی بدن ارتباط دارند، ممکن است باعث افزایش حساسیت به این بیماری شوند.

پسوریازیس باعث ریزش مو می‌شود؟

بله، پسوریازیس می‌تواند باعث ریزش مو شود، به ویژه زمانی که بیماری روی پوست سر تأثیر می‌گذارد. التهاب و خشکی پوست سر می‌تواند فولیکول‌های مو را ضعیف کرده و باعث ریزش موقت مو شود. در بیشتر موارد، پس از درمان و بهبود علائم پسوریازیس، رشد مو به حالت عادی بازمی‌گردد.

در مجموع می توان گفت: داروخانه آنلاین داروکار یکی از بهترین داروخانه های آنلاین ایران است و چند سالی است که در زمینه فروش انواع مکمل های دارویی ، مکمل های بدن سازی ، محصولات آرایشی و بهداشتی ، محصولات جنسی و مهمتر از همه محصولات و داروهای کمیاب با بهترین کیفیت و قیمت فعالیت دارد.

یکی از ویژگی های داروخانه آنلاین داروکار که می توانیم به جرات بگوییم بهترین داروخانه آنلاین اصفهان است، دادن مشاوره پزشکی در همه زمینه های پزشکی، دارویی، پوست و مو، جنسی و بدنسازی توسط داروسازان و کارشناسان مجرب به صورت کاملا رایگان می باشد که مورد استقبال هموطنان عزیزمان قرار گرفته است.

شما می توانید با شماره های 03132239212 و 03132239213 با داروخانه آنلاین اصفهان تماس گرفته و سوالات خود را با کارشناسان داروکار مطرح نمایید. همچنین می توانید بصورت آنلاین از طریق چت آنلاین سایت و یا مطرح کردن سوالات خود در زیر محصولات و یا مقالات مرتبط، با ما ارتباط برقرار کنید.
داروکار همراه همیشگی شما

*محتوای این مقاله توسط دکتر محمد معین بازنگری شده و مورد تایید است*